:wielkie bravo:

pozdrawiam

amc

Genialny maestro od piętnowania sytuacyjnego absurdu, Mikołaj Gogol, bystry obserwator ludzkich przywar, zalecał robienie durnia z tego, kto robi durnia z nas. Zalecał też śmiech, bo tylko śmiech pozwala nam na zachowanie resztek rozsądku. Nie pusty i grubo ciosany, i nie wulgarny, ale mądry, oczysz...

Jak dziecko obawiające się kary i nie potrafiące zrezygnować z nurzania się w brojeniu, nie mógł oprzeć się swoim poczynaniom wbrew: choć przetaczające się w nim, huraganowe zmiany nastroju, już nie miały teraz większego wpływu na rezultaty jego postanowień, to ich decyzje, wnioski i sądy pokrywały ...

"Było to tak dawno temu, że w Listopadzie był Listopad, a Dzień Próżniaka obchodziło się codziennie," mówiłem, gdy kto pytał, od kiedy go znam. Lecz gdy indagowano mnie, dlaczego akurat z nim zadaję się najdłużej, do głowy przychodził mi dżem; nie jakieś pożywne i tłuste wióry z supermarketu, ale zw...

Dbamy o siebie tyle, co nic. Leczymy się incydentalnie. Ruszamy się niewiele. Przeważnie siedzimy. Jeżeli stoimy, to tylko w korkach. W pracy odwalamy robotę przyspawani do dwóch urządzeń: krzesła i komputera. Po pracy jedziemy do domu. W domu siadamy przed telewizorem i czekamy na obiadek. W przerw...

saharo!

Oczywiście, to błąd (poprawiłem): dziękuję za zwrócenie uwagi.

pozdrawiam

Marzysz o dawnych obszarach spokoju ale przetarte i pocerowane odległością istnienia uciekły na długo Są tam dokąd zmierzasz tam gdzie gasną minuty nie twojego czasu Bo jesteś żyjesz pożądasz tylko tu tylko ze mną Jak ten co żył w prośbach do Boga by zamknął mu oczy ponieważ straceńczo sądził że ist...

W dzień siada przy ławie. Na ławie sterczy korytko z papu i termos z lurą. Nieruchomy, odrętwiały, wegetuje w ciemnej, kiszkowatej rupieciarni. Ława stoi przed oknem wybałuszonym na park. Jest zagapiony w nic. Widzi nie widząc. Patrzy, choć nie wie, na co, w dal, w głąb, do wewnątrz, jak kret. Patrz...

SPORY NIE SĄ MOIM ZAMIAREM. JESTEM ZAAINTERESOWANY TYM, BY ICH NIE BYŁO.

POZDRAWIAM

Na forach o literackim charakterze, na miejscach mylnie i na wyrost nazywanych pisarskimi, znajdują się istne ugrupowiska pedagogów zajmujących zwracaniem uwagi na poprawnościowe ZAGADNIENIA TWÓRCZEGO TWORZENIA. Przy czym komentatorom tamtejszym PRZEWAŻNIE NIGDY nie idzie o treść omawianego tekstu i...

Przebywamy w konwulsyjnej plątaninie sprzecznych pragnień, wizji, KONCEPCJI. Znajdujemy się na rozdrożu, pomiędzy pracą, a zdobywaniem mamony na papu. Między wyniszczającą pogonią za pieniędzmi, a cherlawą troską o rodzinę. Żyjemy w światopoglądowym zapętleniu. Tupet, bezczelność, stalowe łokcie, sp...

Od dawna nurtuje mnie pytanie o to, jaka jest właściwa i niepodważalna cecha, skaza wyróżniająca prawdziwego człowieka od dzisiejszych imitacji? Niektórzy z moich podręcznych przyjaciół mawiają, że taka, jak między poetą, a kulturalno-oświatowym. Zazwyczaj poeci myślą do smaku i przeważnie samodziel...

Kto się bał ciasnych pomieszczeń, miał lęk przestrzeni, ten musiał jeździć windą sam, temu wara było zmagać się z poczciwymi schodami. Kto zanadto lazł mu w oczy, kto nie chciał się upajać tym, że jest zaopiekowany w sposób najlepszy z możliwych, cackał się ze swoimi przypadłościami, za często wyjeż...

Droga Jolu!

wypuczonym, w sensie: wypiętym ( na świat).

dziękuję i pozdrawiam