mnie się natomiast podoba bardziej wersja pierwsza. ale i tak obie mi się podobają. i drugie zwrotki najbardziej.

to wina przeszłych wcieleń. i że są źle meble poustawiane w mieszkaniach.

dobry wiersz, mocny.

podziwiam, pozdrawiam.

bez ciebie żona Lota pozostałaby bezimienna. zabrakłoby otchłani, w którą można rzucić się jak na ścianę z poduszek. odsuwam bramę żeber i mówię ci, możemy się nawet bawić nożami. to coś znaczy, bo widzisz nasz krzyk powiększy kiedyś obszar Arktyki o trzydzieści procent, odbezpieczy każdą broń, wylu...

czuję, że zostanie we mnie ten wiersz na dłużej.

dziękuję

Panie Andrzeju, cieszę się bardzo, że wiersz się Panu spodobał (klaszcze z zachwytu) i dziękuję za wskazówkę, co do wyrzucenia tego niesfornego wersu z "ćwiartowaniem". zrobię tak, jak Pan mi poradził. dziękuje jeszcze raz i pozdrawiam :rozyczka: ________________________ dziękuję, Tomku, za wskazówk...

Pani Wisława Szymborska pisała, że koniec świata jest za każdym razem, kiedy umiera człowiek [to takie teraz przypomniane]. Pani Ewo, mam tendencję niestety do wylewnego tłumaczenia się z każdego słowa w moim wierszu i przed chwila napisałam taki komentarz właśnie - wylewny, ale po chwili jednak go ...

kiedy wypluję kłębek sierści jak sowa, wiedz, że to twoje włosy, które zjadłam, gdy jeszcze myślałam, że dwoje ludzi to całość. nie potrafię się zlepiać. potrafię za to podróżować dalej i dalej, gubić się i nie wracać. więc nie wróciłam. chciałam, ale poległam od tego na zmianę ćwiartowania ciemnośc...

dobre, znane.

pozdrawiam.

zgadzam się. końcówka bardzo dobra.

a mnie się bardzo podobają dwa ostatnie wersy. przykładanie uszu do śmierci (czy tam straty innej, wielkiej) wszystkim nam chyba dobrze jest znane.

dziękuję za wskazówki. już poprawiłam. rzeczywiście "ona" już nie była potrzebna i ten przecinek w tytule.

pozdrawiam pięknie.

sprzątam po końcu świata
z sercem tak głośnym,
że szczeka na nie pies sąsiadów.

wczoraj, kiedy się odwróciłam i wyszłam,
spadła gwiazda. myślę,
że mogła być moja,
bo podobno długo spadała.

zwyczajna sytuacja, kiedy spotykasz się z przyjacielem na kawie. pijecie kawę i obserwujecie ludzi. przyjaciel jest Twoim najlepszym przyjacielem, nie martwisz się więc milczeniem, które jest zrozumiałe. po drugiej stronie kawiarni siedzi ona. pali papierosa, którego nie powinna tutaj palić, ale nik...

ojej, czwarta strofa mi się podoba bardzo. piękna jest.

dziękuję Wam za czas poświęcony na ten mój, najwyraźniej średnio udany, wiersz. spróbuję go poprawić zgodnie z Waszymi wskazówkami. szczególnie te powtórzenia. a co do pięknego, różowego mięsa, to ono zostaje (niespalone) ponieważ nie jest mną. dualizm ciała i duszy. spalam to co wydaje mi się, że m...