Z przyjemnością, Mariuszu...

Pozdrawiam

Istnieją zapomniane miejsca, gdzie pachnie mchem i żywicą. Szalony wiek odmienił myśli, pozwala widzieć więcej . A gdyby bardziej zmetaforyzować zaznaczone wersy? Obecne przekazują myśl chyba zbyt dosłownie. Każde małe drzewko o tym wie, oraz każdy omszały kamień. Przeczytałem: Wie o tym każde małe...

Wiersz pięknie zawiązany poetycko.
Zwróciłbym jednak uwagę na trzy spójniki "a". Można się bez nich obejść,
nie spełniają one wyraźnie roli spójnika. Dwa pierwsze na pewno.

lilo pisze: ↑pn 01 sty, 2024 a rozbiajsz o szyby

Literówka.

Pozdrawiam

Warto przypomnieć sobie ten wiersz.

Pozdrawiam

przez wszystkie te lata kiedy świat powoli rozpadał się we mnie kłamałam w decydującym momencie zamknęłam oczy a przecież rany nie znikają ot tak tęsknota mieszała się z bólem wściekłość karmiła głód spychając pragnienia w mrok tej nocy przyszedłeś we śnie i wszystko runęło twój głos rozsadził mury...

Wiersz, jak zwykle u Leona, spójny i konsekwentny. Mam wszelako dwie wątpliwości: Od profilu nowego poranka i słodyczy ust . Studzisz chłodem księżyca płoche ciepło warg . Dwa zaznaczone wyrażenia są trochę zbyt powszednie. Dudnią w szyby zegarów aż kuje w uszach. Powinno być: kłuje . Pozdrawiam

Pięćset mililitrów to dawka jednorazowa, po przyjęciu której na krótki okres jest miło. Ale po ustaniu działania problemy zaczynają się nawarstwiać. Żeby wypłynąć na pełne morze, potrzeba dłuższej kuracji.

Pozdrawiam

Świetny wiersz, Mariuszu!

Pozdrawiam

Staruszkowie z naprzeciwka mogą mieć trudniejsze problemy - z daleka widzimy tylko zarysy postaci, które obdarzamy powierzchownymi osądami. No, ale po to jesteśmy ludźmi, żeby poważne opinie uzasadniać płytkim spojrzeniem.
Piękny wiersz, Ireno!

Pozdrawiam

Zatrzymałem się dziś przy Twoich wierszach, Vesper.
Pozwolę sobie na małe przypomnienie.

Pozdrawiam

Zagadkowo, przez chwilę przemknęło mi przez głowę, że tytuł mógłby być hiszpańskim imieniem kobiety.

Pozdrawiam

Wydaje mi się, że wiersz z powodzeniem mógłby się obronić, gdyby udało się zmetaforyzować niektóre, dosyć utarte frazy, np. "teraz na głowę spadł mi cały świat" czy "kiedyś wstanę z kolan odrodzę się".

Pozdrawiam

Piękny wiersz, Wilgo, a pierwszy wers wzbudził mój zachwyt.

Pozdrawiam