Z czasem kontury łagodnieją, nie pamiętamy emocji, tylko fakt wystąpienia pewnych zdarzeń...
Zapamiętam ten wiersz.

Pozdrawiam

Chyba każdy wiersz jest formą wewnętrznego dialogu. Można śmiało go nazwać bardziej metaforycznie.
A wiersz bardzo się spodobał - szczególnie puenta.

Pozdrawiam

Bardzo sympatyczny, pogodny wiersz.

Pozdrawiam

Z przyjemnością przypominam Twój wiersz.

Pozdrawiam

Łatwo jest zwalić winę na bogów/Boga. Zbyt wiele jednak zależy od człowieka, któremu zawsze obca była nauka płynąca z historii. Wojny są postrzegane jako zdarzenia "tu i teraz" bez żadnych odniesień dziejowych. A przecież zaczynają się i kończą tak samo...

Pozdrawiam

Nie potrafię przeczytać pierwszej strofy... Później wątek rozwijam płynnie i logicznie.

Pozdrawiam

Tak to jest, gdy syn jednej matki zabija syna innej matki.
Piękny, niezwykle poruszający wiersz.

Pozdrawiam

Spodobały mi się dwa pierwsze wersy. Później spotykałem już frazy dosyć "uczęszczane". Pytanie zawarte w puencie jest retoryczne...

Pozdrawiam

Nie pamiętam tego wiersza. Pewnie nowy przekład.

Pozdrawiam

Skojarzyłem zaznaczone słowa z tytułem utworu mojej ulubionej piosenkarki.
Mamy zbyt mało wiedzy o otaczającym świecie - intuicja to za mało. Musimy więc szukać szczęścia po omacku.

Pozdrawiam

Nawet początek potrafi postawić kropkę...

Pozdrawiam

Powiew jednego z najbardziej autentycznych klimatów rodem z Bieszczad...

Pozdrawiam

Popiół popiołowi nierówny. Ten proch, w który wszystko się kiedyś obróci, przez jednych jest rzucany na cztery wiatry, przez innych czczony i zbierany w urny.
Piękny wiersz!

Pozdrawiam

"Na baraniej skórze" - usunąłem inwersję w ostatnim wersie.
Piękny wiersz.

Pozdrawiam