Dzięki Mariuszu.

Pozdrawiam

blady świt uśmiecha się do poranka jeszcze śpisz a w ekspresie śpiewa już kawa wstaje dzień żółte liście wiatrem przyniesie spadnie deszcz swoje rządy ogłosi jesień siwy włos delikatnie szroni ci głowę taki czas ale w oczach wiosna jak wczoraj kończysz sen i uśmiechem oświetlasz przestrzeń ty to wie...

Faktycznie.
Po wieki całe.


Z przyjemnością.

Pozdrawiam

wilga pisze:zostaje myśl szara jak jętka.

Super.


Pozdrawiam

maybe pisze:powoli uświadamia sobie
że nie zdoła prowadzić

Naturalne.
Po latach pędy zanucą



Pozdrawiam

Bella ciao



Trafił mnie Twój wiersz.

Pozdrawiam

W życiu piękne są tylko chwile




Pozdrawiam

Piękny wiersz i piękne brzmienie ciszy




Pozdrawiam

W. Ptaszyk pisze:jakoś radośniej się zrobiło w ten chłodny wrześniowy ranek

Dziękuję. Niech tak będzie u Ciebie zawsze.


Pozdrawiam

Byłaś w Weronie?




Pozdrawiam

Leon Gutner pisze:bo przecież tak jak wszystko
i to gdzieś ma swój koniec

Pewnie ma.

Mało optymistyczne ale bardzo bardzo przyjemne w formie i treści.

Pozdrwiam

Niezapominajko

Dziekuję

Bardzo na czasie.
Świat koroduje - zwłaszcza płeć brzydka.
Tylko kobiety jako inhibitory mogą to zahamować.
One mają broń.





Pozdrawiam

Chylę czoło.



Pozdrawiam

wilga pisze:Prosi, aby zanucić

Może kiedyś przyozdobię muzą



Dziękuje i pozdrawiam