Wiersze opuściły mnie wraz z listopadem,
między zapomnianym a odrzuconym czekają litery.
Uczę się alfabetu
od środka.

Magda pisze:z miejsca które nas łączy energią podążamy w przeciwnych kierunkach

Piękna myśl, dziękuję

Tomasz Kowalczyk pisze:Cieszę się, że na "Ogrodzie Ciszy" znowu będzie można czytać Twoje piękne miniatury.

Od czasu do czasu każdy potrzebuje ogrodu, dziękuję:):)

Hanna L. pisze: Płyniemy od zmierzchu do wyspy
i tak w kółko,
jakby na ziemi nie było świtów.
.

perełka! piękny wyraz zgrabnej i lotnej formy, wiersz dla mnie nawet jak na krótką formę przegadany jednak, powyższe biorę do serca..

pompatyczny wiersz z nieuzasadnioną wręcz dramaturgią właściwą dla początków pisania, dużo czytaj, siedem raz więcej niż piszesz,pozdrawiam

skoro magowie potrafią zmieniać patyki w węże, manna to tamaryszek ratujący Nomadów. Potrzeba cudu - latających krów czy owiec, ale i to wytłumaczą siłą tornada. świetna ironia, z takiej perspektywy ludzkie ułomności łatwiej znieść, dalsza część nie koreluje mi z nastrojem i wymową powyższego, prze...

Leonie nie do końca użycie słów mnie przekonało, ale nastrój na duże tak,dopracowałaś to bardzo, cieplutka nostalgia wręcz wylewa się z wiersza, wybacz, że odpuszczę bardziej merytoryczną opinię, delektuję się obecnością na forum po długim czasie i towarzystwem twojego utworu.

pozdrawiam

Nie doprowadziła do ciebie
żadna z metafor.
Mówiły więcej o miejscach
niż kierunku.

Jesteś?

Dziękuję wam serdecznie,coś znowu do tych miniatur mnie ciągnie niezwykle:-)

Nie sądziłem, że będziesz
jak miasto z pocztówek,
łatwiej cię wskazać

turystom niż pielgrzymom.

Och, zamyślenie z wiersza bije niewątpliwie , ale nie obciáżone melancholią ,stratá,rozpaczá, to takie czyste myślenie jakich ogólnie w poezji mało i dla mnie to była tym cenniejsza lektura, za którą z serca dziękuję:-)

Nie jestem pewny na ile to wiersz na ile proza ale urzekła mnie narracja i język właściwy dla kloszardziej,ulicznej opowieści, może w niektórych miejscach stosowne by było użycie wulgaryzmu dla podkreślenia charakteru peela?:-)

spadają gdy nikt nie patrzy wystarczy spojrzenie by ożywić jedną z nich puenta wyrwała mnie z oczywistości, która dotychczas występowała w wierszu jak buddyjski koan i nie ukrywam, że rozbudziła wyobraźnię i ogrom ulotnych skojarzeń, tym wartościowszych bo z trudem te obrazy spajam w słowa, niezwyk...

no właśnie lekkostrawne, miłe ...ale chyba nic więcej i wiersz jakoś nie zostaje w głowie bo konsumowało się wiersz tak na jeden kęs a ja i bigos i flaki lubię i taką wódkę co pali w gardło i kiełbasą trzeba zagryzać

jak dla mnie wiersz jest zabawą słowem, próbą wykroczenia poza schematyczność i wzorce językowe , wyprawą w poszukiwanie nowych znaczeń i absorbowaniem uwagi czytelnika poprzez zderzanie słów, znaczeń przyjętych za normę w taki sposób, by wyrzucić czytelnika z płaszczyzny ogólnie przyjętej, twór pow...

Klimat tęsknoty ale i straty nieodwołalnej aż wylewa się z tego wiersza,odwołanie się do prozaicznych czynności takich jak pieczenie chleba, szorowanie belek materializuję tęsknotę wręcz boleśnie ale i rozbudza wyobraźnię, poza tym klimat utraty czegoś ważnego skojarzył mi się z tym: Andrzej Warzech...