Dziwne zakończenie.
Ale całkiem refleksyjne.
Pozdrawiam,
Graf

Typowy, biały wiersz. Trochę brak mu rytmu, ale pomysł ciekawy.
Pozdrawiam serdecznie,
G

Obserwował ją przez chwilę. Była wolna. Lśniąca w blasku zachodzącego słońca sierść łani była tak samo złocista jak skrzydła anioła stróża, którego figurkę dała mu matka. „Gdzie ty teraz jesteś, gałganie?” – pomyślał numer 58338. Samochód był blisko, a on nie miał siły. Krwawił. Wiedział, jak ostre ...

Dziękuję za zachętę, dEn. Miło mi, że (sądząc po wykrzykniku) się podobało.

Kot od samego początku uwielbiał chodzić po domu i słuchać kroków nadchodzącej Wiosny. Wstawał w nocy, kiedy wszyscy już dawno spali. Przystawał przy każdym oknie, wskakiwał na parapet i wypatrywał Jej. Słyszał Ją czasami, kiedy, chodząc po polach, śpiewała słodkim, wysokim głosem. "Słowik" - mówili...