Bardzo dziękuję za wizytę i opinie

jeszcze przed chwilą byliśmy gotowi na zmianę, potem już tylko na śmierć, na dławienie się jogurcikiem, tabletkami, powietrzem. miasto zasypiało, ja nie mogłam, czołgałam się do świtu. lęki odbijały się od żeber i zastygały jak frazy wzdłuż kości. miejski szpital, brudne miejsce kresu. marzec utrwal...

wcale nie chce nam się lata
zasypani zakopani zamarzamy
w środku dnia w jego wnętrzu

głodne ptaki w twoich oczach bledną
ból osypuje się jak tynk
i opada w noc

Dziękuję, Mariuszu

I świt, i zmrok - piękna i tajemnicza pora. Piękna puenra "kiedyś/ przyjdzie czas"
Pozdrawiam serdecznie.

Dystans studzi emocje, pomaga schronić się przed piekłem uczuć - "Zimna przeszłość ochłodzi pozostałość". Czasem ratunek, a czasem przekleństwo. Serdeczności, Leonie

Bywają takie noce, takie sny
Serdeczności

Cudownie, lekko! Pozdrawiam

Dziękuję, Vesper!

Tomku, Hanno, dziękuję

Poruszający wiersz.

Piękny zapis tęsknoty

:Na szczęście ciężka, bezsenna noc kończy się nadzieją na wędrówkę w stronę słońca. Z przyjemnością, Leonie

Smutna i prawdziwa konstatacja.

Leonie, Wilgo dziękuję za wizytę i słowo pod tekstem.