Mijam senne hektarów ołtarze klatka po klatce zza przedniej szyby lusterkiem wstecz na nie patrzę i na tę samą przy nich twarz Czasem też i przed maskę spojrzę wyglądając dziury w całym odwróconym w kałuży suficie - zderzakiem po mlecznej trasie mknę o, już trzeci księżyc mi wpadł pod koła i drży ni...

Nie wypada nie zgodzić się z przedmówcami. Chciałbym jednak dodać, że pierwsza strofoida przypadła mi do gustu.

Zjawiskowo. Bez zbędnych słów.

Bardzo mi się podoba.

Ogromne wrażenie zrobił na mnie ten tekst.

Nie przesiadują w nawach; nie noszą łuków
czy aureoli, a skrzydła straciły zasięg.
Czasem amorzą.

Moim zdaniem najlepsze. Aż zapiszę sobie w moim notesiku :)

Pozdrawiam

Myśleć myślałem, ale niewiele z tego wyszło jak widać :)

[quote=""Maria""]Moim zdaniem do ewentualnej korekty: -2 x niełatwo, -kruszy skruszony, -2 X trzydzieści srebrnych bilionów. Poza tym jest wymowa i klimat. <img>[/quote] Powtórzenia celowe faktycznie, a "kruszy skruszony" - to miała być gra słów. Tak czy owak dziękuję wszystkim za przeczytanie i kry...

Wiersz wywarł na mnie spore wrażenie - ciekawe refleksje nad najbardziej nieszczęśliwym człowiekiem na Ziemi. Niezmiernie jestem wdzięczny za przeczytanie i podzielenie się opinią. To dla mnie niezwykle istotne, zważywszy na to, że zaserwowałem sobie długą przerwę w tworzeniu. Dziękuję za uwagi, do...

Nie wyrzekłem się ciebie po trzykroć niełatwo uklęknąć gdy kamień mojego ciała dryfuje pośród gałęzi trzydzieści srebrnych bilonów nad poziomem ziemi niełatwo o błaganie gdy ucisk pętli na szyi kruszy każdy skruszony dźwięk trzydzieści srebrnych bilonów stanęło w przełyku zawieszony na sznurku kamyk...

Vade mecum Pod wilgotnym jeszcze stropem mrużą oczy zakochani, festiwal lecących kropel obserwując na poduszkach. Myślą - węzłem oplątani - co nazajutrz pozostanie, oprócz przekroczonych granic, oprócz skrzypiącego łóżka? Czy się uda wznieść fundament w zgliszczach zeszłonocnej burzy? Czy kuszącym b...

[quote=""Elunia""]To tak specjalnie dla rozproszenia?[/quote] Tak. Gdybym był niebezpiecznie beznadziejny w swojej twórczości, zawsze zostanie avatarek. <img>

[quote=""megi""]zabójczy awatarek <img>[/quote]A to ja we własnej osobie. :)

Dziękuję za komentarze.

[quote=""Mirek""]można coś bliżej[/quote] Chodzi chyba o film pod tym samym tytułem co wiersz michora. Wnioskuję po treści. Myślę, że bez obejrzenia tego właśnie filmu i bez znajomości tej historii spojrzałbym nieco inaczej na ten wiersz. A tak, widzę go właśnie przez ten pryzmat i muszę przyznać, ż...

Widuję cię często choć lustro twoich źrenic skazane na bruk nie odbija tęczy spojrzeń łąka włosów wciąż przeklina ironię śmiertelności nocy zdychającej zawsze o tę chwilę za wcześnie roznegliżowane myśli zaklęte pieszczącym ciepłem łóżka zrywają się budzone potokiem kałuż spod kół uśmiecham się do c...

Mnie też trudno cokolwiek tutaj napisać.

Byłem, czytałem, poległem.

Zgadzam się z JSK. Niemniej jednak czytam i podziwiam. Właśnie dzięki takim ludziom jak Ty, wciąż wierzę w potęgę rymów, które we współczesnej poezji zostały w moim mniemaniu zepchnięte na margines. No ale ja się nie znam :)