Prawda aż się chce zamknąć oczy i rozmarzyć się na myśl o tych minutkach które zakwitną wszystkimi kolorami tęczy i sprawią, że wszyscy zakochamy się w nich po uszy :)

No tak czytając taki wiersz, to aż chciałoby się nabrać tego wiosennego powietrza w płuca ile tylko się da i napawać się nim ile tylko się da nie roniąc przy tym ani kropelki.

[quote=""Jan Stanisław Kiczor""]Mirek - romantyk niepoprawny[/quote]

A pod tym też się podpisuję obiema łapkami. <img>

Smutne, ale niestety prawdziwe. Wielu z nas nigdy się nie zastanawia nad tym, co by było gdyby. A dopiero jak już wydarzy się coś tragicznego to dopiero wtedy ludzie sobie wyrzucają ile to jeszcze mieli innym do powiedzenia ile jeszcze do zrobienia itd... Nawet zwykła czyjaś koszulka, czy rękawiczka...

Hm... A ja już sobie wyobraziłam człowieka wpatrującego się w taki pusty talerz i widzącego w nim swoje odbicie przemieszane z odbiciem kogoś za kim się strasznie tęskni... Co do pisania o przedmiotach martwych też mi się takie utwory podobają, bo taki talerz to nie ma wpływu na to co się z nim stan...

Mi też się podoba, lubię melancholijne utwory zwłaszcza jak kojarzą mi się z pełnią księżyca, albo z wieczornymi spacerami gdy z ciszą chodzi się pod rękę rozmyślając o tym czego tak naprawdę szukamy sami w sobie, a czasami w innych. <img>

Po prostu Bajor ma przejmujący głos obok którego nawet jakby się chciało to nie można przejść obojętnie. Zresztą chyba nie sama treść wiersza mówi co poeta ma na myśli, ale także w jaki sposób, to przekazuje interpretacją w czasie recytacji. [quote=""ziemek""] kto zrozumie, kto przebaczy kto zapuka ...

Hm dzięki Twojemu wierszowi łatwiej wyobraziłam sobie ile poeta musi znieść doznań związanych z kolejnymi etapami tworzenia i że jeśli człowiek zamyśli się na bardzo długo, to owe zamyślenie niekoniecznie musi pójść na marne. kolejno odkrywam mnogość znaczeń tego samego słowa znajduję siebie na star...

No mnie też urzekła ta płynność utworu, poza tym pierwsze co mi przyszło na myśl to twórczość Michała Bajora, nie wiem, czy to ten jego charakterystyczny głos, czy bardziej tematyka jego utworów, ale tak mi się skojarzyło. Poza tym wystarczy tylko zamknąć oczy i już można sobie wyobrazić nostalgiczn...

I dzięki twojemu wierszowi choć przez chwilę mogłam się poczuć jak Alicja w krainie czarów. snuje opowieść o długowłosej roztańczonej A ta długowłosa skojarzyła mi się z takimi bardzo fajnymi pozytywkami po których otwarciu do melodyjki tańczy baletnica i można by się w ten jej taniec wpatrywać w ni...

Hm ja tam co prawda na poezji się nie znam jak tu co niektórzy, ale powiem tak utwór czytało mi się bardzo szybko jakbym czytała jakiś telegram, albo sprawozdanie z przejażdżki dwojga ludzi jednym autobusem. Nie wiem ja tu chyba płynności między wersami nie zauważyłam. <img>

układam je w niepokorne sny Oj tak, tak, bo i my kobiety też często bywamy niepokorne i trzeba czasem mnóstwo męskiej cierpliwości by nas zrozumieć. układam je w niepokorne sny Ale jak dla mnie ciekawy mężczyzna to między innymi taki który przynajmniej próbuje i umie odnaleźć w tym odrobinę przyjem...

[img]http://wisienka26.blox.pl/resource/i_dream.gif[/img] Dlaczego tam jesteś? Czy nie widzisz, że przez twoją obojętność jest więźniem własnych niewypowiedzianych słów? Czarnobiałych obrazków z komiksów których treści nawet ja tak do końca nie pojmuję, zniknęły gdzieś wszystkie twoje uśmiechy, choć...

Powiem tylko, że mi też zabrakło czegoś, ale na końcu. przez pryzmat winnego rubinu pachnącego zeszłorocznym latem będę patrzył w twoje oczy Tak jakby utwór się dla mnie niespodziewanie urwał gubiąc gdzieś po drodze ostatni wers. i maki krwawe jak kochanie bezbrzeżne A może to chodzi o to, że tak ja...

trzeba je pamiętać, wspominać z rozkoszą. To prawda trzeba je pamiętać, bo to dzięki nim kiedy już na starość siedzi się w bujanym fotelu i oglądając stare fotografie, albo robiąc sweter na drutach dla wnuka wspomina się jak to kiedyś było, to wtedy właśnie łza w oku się kręci sprawiając, że na nas...

[img]http://wisienka26.blox.pl/resource/kxcixdmck.PNG[/img] Niezbyt czekoladowo białe tulipany choć tak bardzo w jej stylu, poplamione fragmenty wiersza o płaczących wierzbach, pogłębiająca się w niej troska dusząca serce które najpierw było w plastikowej lalce z krzywo obciętymi włosami i przerysow...