ćma
no, to jest mi szczególnie miło, że moje wspomnienie o cierpiącym i odchodzącym zwierzątku przywołało takie skojarzenie. Przyznam, że do tej pory trudno mi się otrząsnąć po tym przeżyciu.
Dziękuję pięknie, najpiękniej za dobre słowo, pozdrawiam ciepło, z uśmiechem, Ewa

Tomasz Kowalczyk powinien się stać, Tomku, ale czy się stał? Powątpiewam, bo wszak wokół nas tylu odrzuconych, tylko dlatego, że tak zdecydował ogół, cokolwiek to znaczy... Pranda ano, prawda, tak by było najlepiej, ale wszak najczęściej bywa tak, że jako sposób na ukrycie własnych grzechów widzimy...

"Gdzie jest Twój Mesjasz, Piotrze?" Ano, gdzie? Choć chciałoby się zapytać inaczej: co zrobiliście z Mesjaszem, wy, którzy czynicie ziemię martwą, zostawiacie za sobą zaledwie kamień na kamieniu, popiół i żałobne pienia? Co zrobiliście z waszym dziedzictwem, wy, homines sapientes, którzy jesteście n...

no, masz Ci los! Nieciekawie się dzieje peelowi wśród tych ciasnych czterech ścian, gdzie nawet okno, czyli miejsce przejścia między światami, jest szczelne. No, i ten głód świętego spokoju, jakież to częste. I ten smutek odbity w lustrze, czyli - spotęgowany do kwadratu, bo wszak on i jego odbicie....

jaskółka - oj, to wielce ciekawe stworzonko! Dawniej uważano ją za zwiastunkę dobrej nowiny, za ptaka chroniącego, Do dziś niektórzy wierzą, że domowi, pod którego dachem jaskółka zbuduje gniazdo nie grozi ruina. No, i jej barwy: czerń i biel, to jak Jin i Jang. Może właśnie pod dachem tego kościoła...

Leon Gutner ooo, Ty zawsze dla mnie łaskawy, Leonie cortessa masz rację, do tej pory, i teraz, niestety, też, panujące ideologie starały się raczej czerpać ze Starego Testamentu, w którym jest na porządku dziennym okrucieństwo, dzierżymordostwo i inne niefajne przekazy i zalecenia. I zdawały się za...

słowo inspiratorki, nauczycielki życia do ucznia, do kogoś, kogo kształtowała i - być może - ukształtowała? Tak dosłownie: jako twórcę, i metaforycznie - jako człowieka? I jej refleksja, że nie zdążyła nauczyć go wszystkiego, że są obszary, które będzie musiał spenetrować sam, bez jej pomocy? No, ni...

Nie jest jasne, dlaczego została pojmana, bo przecież jej uczynek był tak osobisty, i w zupełnie prywatnej przestrzeni zaistniał, czyli w końcu - czy warto było się w to wdawać? Chcąc spojrzeć beznamiętnie - to jakieś to dziwne: ów harmider na pokaz i zbyteczna wrzawa, niełatwo sytuację jednoznaczni...

cortessa
jakże mi miło, że to swego rodzaju epitafium znalazło Twoje uznanie
Dziękuję pięknie za obecność i dobre słowo, pozdrawiam ciepło, Ewa

słów - to szkoda dla przysłowiowego "austriackiego gadania". Natomiast dla takiego przesłania, jak w tym pięknym i pełnym gorzkiej refleksji wierszu - nie szkoda ich, przeciwnie, są wskazane! Tym bardziej, że jednak w życiu nie ma "nicnieznaczeń", jest za to mnóstwo "wieloznaczeń", i te warte są wsz...

jest - zmysłowo. Podoba mi się
Pozdrawiam ciepło, Ewa

grali, grają i będą grać. Bo wojna - to wszak doskonały biznes. Więc zawsze, niestety, ludzie głodni władzy i zysku, sprokurują sobie jakąś wojenkę. A świat i tak nie uwierzy, że ta wojna była...
Dobra refleksja nad tym, jak zakłamany potrafi być świat.

Pozdrawiam serdecznie, Ewa

maybe: i dobrze, Basiu, że nie chcesz. To faktycznie bolesny obraz... wilga: to cieszy, że spodobała Ci się forma przekazu. Zwykłe słowa już zostały powiedziane, po nich przyszła pora na inne formy... Vesper: masz rację, oddech ustał, ciała znalazły swoje miejsca, dusze - też, ale to cierpienie, na...

Vesper

Pięknie Ci dziękuję za obecność, za czas, dany temu, co napisałam, i temu co jest ukryte wśród słów, oraz za tak przychylną refleksję. Cieszę się, że zainteresował.
Pozdrawiam ciepło, dygam wdzięcznie, Ewa

ogień i lód - to antyteza, pokazująca przysłowiowe dwie strony życia, ambiwalencję tego, co nazywamy otaczającą nas rzeczywistością, w której jesteśmy osadzeni my z naszymi złudzeniami, pragnieniami, wszystkim, czym jesteśmy i czym chcielibyśmy być, lub wydaje nam się, że byśmy chcieli. A tak na mar...