Ćmo, dziękuję za Twoje odczucie :rozyczka: Mayby, za dopowiedzenie i komplement. Nawet jeśli nie zarzut, to skłonił do autorefleksji:) :rozyczka: Latimo, aj, ortograf niechlubny, dziękuję bardzo za czujność i poprawiam. Co do inwersji, to gdybyś wskazała, może mógłbym się jakoś odnieść. Dziękuję za ...

mayby, hmm... może to trochę z barku innych pomysłów:) a może też z ostatniej kumulacji "realiów" w człowieku.. Dziękuje za ślad pod wierszem

Tomku, dziękuję bardzo i za pochwałę, i za sugestię, na pewno przemyślę.

Felicjo, cieszę się, że tak myślisz, dziękuję!

Pozdrawiam!

Cieszę się Leonie z Twojej przyjemności.
Dziękuję i pozdrawiam!

Szedłem kiedyś w świetle słońca, polną drogą, o poranku, pierwszy świergot młodej wiosny niósł się na słowiczych skrzydłach, zapragnąłem wejść na moment do istnienia zakamarków, w środek myśli Ducha Czasu, żeby prawdę mógł mi wyznać. Mówił, że w nieskończoności trzeba łapać krótkie chwile, że choć s...

A bywa też czasem i "efekt motyla", wciąż nie wiadomo co za sobą niesie..

Pozdrawiam

na początku były iskrzące oczy motyle w brzuchu i poszukiwanie wspólnego języka obiecałem że w końcu to z siebie wyduszę choć długo nie mogło mi przejść przez gardło pamiętam wpadałaś beztrosko w ramiona pragnąłem cię nosić na rękach a cały świat mieliśmy mieć w małym palcu jeszcze nie czułaś się pę...

Bardzo mi się podoba Twój wiersz, urzekający. Zastanowiłbym się tylko, czy konieczne jest w przedostatnim wersie "syn" może samo "patrzył na mnie"?
Pozdrawiam

Piękny wiersz, wzruszający!

miło Cię widzieć Tomku pod wierszem sam przekazuję słowo niniejsze z pewnością nie raz jeszcze napisze wiersz który chciałbyś czytać w ogrodzie wartki taktowny jakbym w klawisze stukał lecz przyznam dzisiaj na co dzień gdy tak rozmyślam nad każdym słowem więcej uciechy no i radości znajduję zwykle w...

Świetny!

Wilgo, Maybe, dziękuję bardzo, cieszę się, że wiersz się spodobał i zaciekawił, choć nierymowany:)

Pozdrawiam

prawie całe życie mieszkaliśmy w bloku nasze osiedle kolorowali szarymi kredkami niespełnieni artyści malarze z paletą piw i plamami na duszach dawniej wszystko było za kartki z matką wciąż się darliśmy na siebie a ty zwykle obierałaś jej stronę ale to już tak tylko na marginesie nie umiałem trzymać...

Piękny wiersz! Bardzo mi się podoba
Z wersu "lewitujących pond ziemią" uciekło a :)

Aż "nogi same niosą", po lekturze Twojego wiersza, tym bardziej, że słońce dziś za oknem.
Pozdrawiam