Nie jest nawet kolorem. Można go było dodać do siebie albo odebrać. Skorzystała. Takie widzimisię o dostojnym smaku wolnego wyboru. Jak myśl albo chwila na kawę o poranku przy pracy . "Chwila Na kawę" jest czymś specyficznym, niepotrzebujących wytłuszczonych określeń. Puenta dla mnie nie do końca l...

Za jesienią już tylko tęsknota. Zastanawiam się, czy bezdomny kot tłumi zew krwi, widząc zziębniętą mysz, która takoż domu nie posiada...

Z nieustającą przyjemnością zasłuchuję się w melodię Twoich wierszy.

Pierwsze dwie strofy zwiastowały piękny utwór, ale później trochę zabrnęłaś w oczywistość, bo oto pojawiły się spodziewane rekwizyty. Ostatnie trzy cząstki powracają do dobrego tonu. Może więc warto nieco skrócić poetycki wywód...

Bardzo ciekawy wiersz. Wszelako miałabym dwie propozycje zmian: Milczenie ukryte w kamieniu zatrzymało rozkwit w pączku . Pozbyłabym się szczegółu zawartego w zaznaczonej frazie. Teraz są martwą naturą z uwięzionym słońcem. Nic więcej . Zmieniłabym na niczym więcej . Myślniki występują na końcu wers...

Twoje wiersze głęboko mnie przeszywały, tym razem nie poczułam niepokoju. Może dlatego, że zakończenie utworu okazało się być spodziewane i nie do końca oryginalne. Co nie znaczy, że utwór jest zły. Po prostu spodziewałam się mocniejszego wrażenia.

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór!

Znakomity pomysł na poezję! Mam wszelako dwie uwagi: które jutro jest lepsze czyje wczoraj prawdziwe Zmieniłabym na "prawdziwsze". strażnik przykazań liczy się z tym że podając dłoń grzesznikowi nie zawsze ją straci i nie zawsze odzyska Zaznaczyłam przejście z jednej frazy do drugiej, które nie jest...

Przejmująco i dotykająco. Świetnie wyraziłaś emocje peelki. Może tylko zastanowiłabym się nad innym, celniejszym, zakończeniem.

Szukasz idealnej formy dla Twoich myśli - z przyjemnością czytam owoce Twoich poszukiwań.

Ładny wiersz, który szybko dociera do czytelnika przez prostotę.

Może to już takie czasy nadeszły, że żyje się tu i teraz bez czerpania sił z przeszłości. No ale nauczyciele zrobili z historii zbiór dat do odpytywania, zamiast uczyć wyciągania wniosków w taki sposób, żeby nie powtarzały się złe chwile...

Każde wspomnienie jest nieuleczalne. Tylko że jedne są chorobami, inne zaś błogosławieństwem, które pozwala przetrwać.

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór, Wilgo!