sykacz tak głupiego pytania się nie spodziewałem... Przepraszam, że nie odpowiem

W naszym ze światem się potykaniu
najbardziej pomaga twoja,
i przeszkadza moja wiara
w dużo bardziej, mocniej, szczęśliwiej.

Naucz mnie synku
pokory bycia ojcem,
żebym mógł zostać
przyjacielem.

uleczony mamie To nic, że już nie będę i wszystko, że wciąż jestem i z nieskrywanym wstrętem zachwycam się powietrzem. Na posklejanych kartach w szpitalu bez lekarzy, gdzie skaczą wciąż do gardła bardziej niż mi do twarzy. Z jednym głupawym wierszem wpisanym w prosty schemat... Ważne, że jeszcze jes...

naprawdę cudnym jest urodzić się i płakać i chodzić na czworaka w morzu szczęśliwych łez naprawdę dobrze jest upadać i powstawać jak podeptana trawa w każdy następny dzień naprawdę pięknie jest przecisnąć się przez tłumy człowieka móc utulić w śpiewie rosnących drzew naprawdę godnie jest odejść na t...

Gdy łomocze nie łaskocze no i z piersi chce wyskoczyć idę tęsknić gdzieś na śmiało lewym boku a ci wszyscy co już byli nie chwycili cudnej chwili niech mi dadzą wreszcie bardzo święty spokój Więc poleżę w traw rozpędzie dobrze będzie lub nie będzie lecz to będzie moje własne poleżenie gdy policzę po...

Na początku jest wiatr. Oczywiste. Cóż to za wiersz co z miejsca nie ruszy? Kto leżącego wciągnie na listę? Musi być wiatr! A może nie musi.. W rozwinięciu powinny być burze: porywać, straszyć, noce rozświetlać z niebywałą arytmią powtórzeń. Po burzy cisza jak miłość... Pewna. Tu jest najwyższa pora...

Ale się porobiło: ten jest za mały, ta za duża, a między nimi taka miłość co już się nigdy nie powtórzy. Ale się świat rozmienił na niezbyt gęsto siane serca: winni chwytają się kamieni, brzytwy się chwyta innowierca. Ale się zapodziało matce na szczęście, psu na smutek: wśród ławek do konfesjonału ...

Może masz Loenie jakiś pomysł na to nieszczęście? byłbym wdzięczny

Gdyby tak spojrzeć w dal za plecy właściwie wszystko chyba było... Dziś by się chciało w gruncie rzeczy wymyślić życie swe od tyłu: Urodzić starym się idiotą, który od puenty wiersz zaczyna. Dojść zanim jeszcze cię doniosą. Zanim wypijesz zabić klina. Potem być tego nieświadomym czego od ciebie życi...

w czasie rozszczepiania organów zrozumiałem, że nie udźwignę świata większego niż Polanów przez wszystkie niezamierzone lata czekając na twoją wiosnę zamieniałem sny na słowa aż do nich dorosłem w wieku pozawałowym miłość się w sercu zszywa wchodząc przez głowę bez znieczulenia wybacz przyjedź do Po...

Mona często mi w ramach zanika wysyłając na długie wycieczki, a ja szukam w pamięci stanika który kończy się wdzięczną wstążeczką. Chyba lubi, gdy trochę się motam I próbuję rozwiązać kokardkę, po czym nagle się zrywa do lotu szepcząc: kocham tę twoją niezdarność. Gdy przelewa się w moich ramionach,...

Bum, bum, bum
To nie słowa kochana, to werble
wzywają mnie na wojnę
o nadprzejrzystość snów.

No to bum:
dopóki wodą jestem
spokojnie kochana, spokojnie,
nie zmyję ciebie z ust.

Bum.
Bum.
Wiosna wybuchła.Kwiaty więdną
z nadmiaru ciepłych słów.

Bum!
Czyjeś serce pękło...

Gdzie Ciebie szukać prawdo ust najbliższych? W pierwszym uśmiechu pełnym niepewności, czy może wtedy, kiedy w oku błyśnie złość, że pragnąłem za dużo miłości? Gdzie Ciebie znaleźć ze snów wybudzoną jak słowa wiersza zamienione w powieść? Tam gdzie poranki pożądaniem płoną, czy gdy wieczory zasypiają...

napisać wiersz jak twoje dłonie i wsunąć go pod ramię jakby najdajszy świata koniec zamienił się w kochanie dotykać strun jak twoje usta gdy namiętnością jesteś jakby rysował sen na lustrze zaparowane szczęście roztańczyć się jak twoje piersi w najcichszej gór piosence i nie napisać o tym wiersza ni...

W zacisznym słoiku po ogórkach mieszkał wieczny chłopiec. Sypial na dębowym liściu, który babcia zawsze dodawała dla zapachu i twardości. Czasem wchodził na badyl po koprze, żeby pomachać pięknej dziewczynie z wyższej półki, która śpiewała chyba wiersze w małym słoiczku po czereśniach. Ktoś zgasił ś...