Pogoda jest albo jej nie ma. Rozsiewa szadź, szybko więdnie pewność, że składamy się z niedomkniętych zim. Potrzebujesz osłoniętej od wiatrów mariny, siedliska z cieplejszej cegły, gdzie lato kładzie palce na nabrzmiałych sadach i praniu. Moglibyśmy odpłynąć od bazy, kiedy zaczyna przypominać roztań...

Dzięki za czytanie i słowo pod tekstem. :)

Wieczorami szlifuję kontury. Krzesła i stół wypiły chyba cały pigment morza. Ale nie mnie przecież znać się na kolorach. Wzdłuż cypla szczeniaki rozmnażają pianę. Meltemi liże czuby, to wgryza w gacie, do ucha przypiął cykady. Bezbłędnie odgaduję wszystkie ciepłe myśli. Liguryjski peron. Za pierwszy...

Świetny!

Patrz, z gracją znów topnieje marzec. Za moment bulwary rozpychać się będą jak rzeka, rozpędzać - nabierać wiatru w buty. W rozdaniach młody lipiec roześle podbicia uśmiechów. Sandały na drogę. Za progiem powietrze i ostry smak parmezanu zbierane częściej niż w klaserze znaczki. Daty garbują twarze,...

Dziękuję za odwiedziny oraz dobre słowo! Pozdrawiam ciepło!

Miejsca są jak zając - uciekają, chociaż wcale tego nie chcą Siedlisko z rodowodem miało wielu panów. Pamiętam: poziomki owinięte koszem, podczas deszczu rozsiewaliśmy tropy, twarz żółtodzioba wtuloną w skrzydła szafy, chabrowe oczy cioci. Spaceruję na pułapie białych kołnierzyków - coś każe sprzed...

Drewniany ląd, potem wchodzimy
krawędzią w jasny aranż.
W przesmyku kopyta
i łapczywy odruch ssania. Kalliste,
każe zwijać kadry w kokon. Teraz

maluję ściany na biało,
falują niebieskie sukienki.
Cynamonem na języku cucisz
we mnie wulkan.

Ładnie płynie, aż chciałoby się to zaśpiewać. I podoba mi się klimat wiersza!

Pozdrawiam!

ps. aha, spacja wkradła się w nawias ;)

Hanno L, miło mi to słyszeć. Tomku, fajnie, że czekasz. Szkoda, że masz uczucie niedosytu... czasem tak bywa, a ja mam świadomość swoich słabości. Byle do przodu. :) Mariolu, dzięki że zajrzałaś! Tak, fragment z karawaną kojarzyć się może z karawanem, to nie tylko Twoje "skrzywienie". Pozdrawiam wsz...

Wiosna Na początku lęgowe budki. Puchną jak drożdżowa babka. Wychylamy łebki do światła - widnokrąg zaznacza granice szybciej niż spienione mleko. Lato Nastawiam się - bierz mnie! I łapczywie rzucam wędki. Najważniejsze przecież zachować właściwe proporcje, by nie przyszła burza. Jesień Rozcieńcza a...

Jesteśmy jak karciane wróżby - (nie)spełnieni Co nam szkodzi, by zaplątać noc w tatarak? Ręka, rękawiczka? Wiązanie złotym nitem. Pomyśl, stukotami fiakry spacer płynie nad Dunaj. Z pełnią ubieram cyrkonie, przeglądasz twarz w lakierkach. Mruczą światła, kipi młode wino. Piszemy opus na częstość od...

Zaszywasz dla mnie miasto lamówką z mgły - skraca przepustowość spojrzeń. Parawan traw, jezioro - liżą nasze stopy oprószone latem. Skradłeś agrest. Pachnie mięta, świerkowisko. Wyjmuję obraz z ram, chcę wymieść jak śnieg, co trzymał straż do maja. Teraz już tylko matura - piołun w fabryce czekolady.

Zazdrości flisakom, że pływają z prądem, rozświetlają nurty trzymając w cuglach zmarszczki. Popędza karawanę wątłą kiścią dłoni, odprowadza myśli na sąsiedni peron. Brzaskiem krzyczą sny o braku grawitacji. Uchylony dzień; czas w zasięgu niżów, kręty niczym serpentyna, i jak brzytwa - strzyże panora...

nie pamiętam kiedy wyschła jesień
teraz śnieg
odbija palce na werbelkach kałuż

jutro w rękawiczkach
rozpakuję grudzień