bardzo intrygujące rymy, w moim guście. Jeśli to dla Ciebie w jakiś sposób ważne, to - gratuluję...
I pozdrawiam serdecznie
Ewa

dedykowany, więc - w porządku. Ja popełniłam kiedyś podobne epitafium dla babci...
Pozdrawiam, Ewa

dwie ostatnie cząstki - moooocne! Dzięki za nie.
Buźki, Ewa

u licha! Jak bym czytała o współczesnym Krakowie! Niby pełno ludzisków, a pusto, coraz bardziej pusto, bo wokół tylko bezimienny tłum.
Jest w w tym wierszu coś, co mnie poruszyło.
Pozdrawiam mocno, Ewa

Harmider ranił uszy, żółć ciekła po twarzy, lepiły się do czoła obelżywe słowa, szarpali, przewracali, żwir skórę harował; wnet nadlecą kamienie, mój los się przeważy. Wiedziałam, ile warta ich święte wzburzenie, co ukrywa gorliwość i zaplute wrzaski, ile jest w tym, co czynią, zakłamanej pasji i kt...

Tylko Ci chochlik po "ziemia" zbédny przecinek dorzucil. no, to pogonimy chochlika, Michaelu. Dzięki... :-D :-D Niezmiernie się cieszę, Ewo, że w "Ogrodzie Ciszy" ponownie zagościła Twoja piękna poezja. ja też się cieszę, Tomku, a na jak długo - okoliczności pokażą. Cieszę się, że kuknąłeś... :-D :...

wiwaty korków, sztucznych ogni i okazjonalnej radości a oni w oknach wpatrzeni we własne szaleństwo gdy brali się ze światem za bary teraz ani oni ani ci zza społecznej granicy nie mają na bąbelkowaną uciechę patrzą na siebie nawzajem ale mówią sobie bądźmy razem nie tylko w tę noc przepraszam, Sar...

Bogdan! Dwie pierwsze - sama mądrość i samo życie! Pokazałeś - superowo!
Pozdróweczki mocne posyłam
Ewa
(dołączam mruczki od mojego czarno-białego perskiego Filusia dla twojego czarno-białego puszystego!!!)

lubię Tycjana. A "zaprezentowanego" tak, jak w twoim wierszu - lubię podwójnie. Jest obraz malowany słowem.
Pozdrawiam najcieplej,
Ewa

Gotyckie klimaty, aż dreszcze przechodzą. przedgotyckie, Bogdanie, grubo przedgotyckie :-D Podesłałam gdzie indziej http://lubimyczytac.pl/ks...ki-i-czarownice wiem, wiem, tak też powiedziałam słówko o Żylińskiej :rozyczka: Daremna ofiara w jakimś sensie, Wiesiu, bo chyba po jej "złożeniu" na świec...

to, co pozostaje w każdym z nas - po Nas...
Ech, Leonie, po Twojemu.
Pozdrawiam ciepło, Ewa

my - cyborgi. W pedzie zgubiliśmy siebie. Albo inaczej - pozwoliliśmy się tak zaprogramować wszelkim socjotechnikom.
Trafny obraz rzeczywistości niektórych, dobre słowa na jego opisanie.
Pozdrawiam serdecznie, Ewa

och, Ireno!
Tyle pozwalam sobie powiedzieć, względem treści i przesłania. I wolę teraz nawet nie mówić, co i koga mam w pokoju obok...
Serdeczności moc, Ewa

pomieszanie z poplątaniem, tak jak w naszej, żal się Boże, codzienności. Kapitalnie, moim zdaniem oddana rzeczywistość, która czasami tak już skrzeczy, że - tylko wiać...
Dobrze było poczytać, Latimo. Pozdróweczki, Ewa

ostatnia cząstka, Basiu. Bardzo refleksyjne.
Pozdrawiam najserdeczniej, Ewa