Piękne liryczne Leonowe przemyślenia bliskie moim odczuciom

Hanno, dziękuję

Dzięki Cortesso, dałam drugą wersję pod wierszem, dla mnie nie brzmi lepiej, czegoś brakuje, pewnie dlatego, że przyzwyczaiłam się do pierwszej wersji...nie wiem

Liliano

Tomaszu, dziękuję za słowo, cieszę się, że dobrze się teraz czyta, wyodrębniłam też puentę :)

Vesper, pięknie dziękuję za refleksję :)

Leo, pięknie dziękuję za refleksję

Tomaszu, dziękuję, dokonałam korekty, ale nie jestem do końca przekonana, czy teraz jest lepiej

zacieram ślady po tym jak nas ubyło
na pościeli lustrze skrapla się każdy
przejaw wspólnego oddechu

dociera jak wiązka światła
pod powieki 

potrzeba mi odrobiny ciepła
więc czekam 
aż rozsiejesz nas w miękkie nic

tak bezpieczniej

Haniu, po prostu piękny, jakże bliski moich odczuć

Świetny wiersz, Leonie, od pierwszego wersu po po puentę, brawo!

Leonie, cieszę się zatem, że po drodze :)

Tomaszu, Księżycowa, Vesper dziękuję za uwagi, pomyślę )

Pozdrawiam serdecznie

Hanno, pięknie dziękuję

Najlepsze jest tuż obok, nie każdy docenia, zauważa, człowiek to istota dziwna, czasem pędzi za ułudą, nie potrafi się zatrzymać, a warto wsłuchać się w siebie, by dostrzec najważniejsze, piękny refleksyjny wiersz, Leo

dopiero się zrodziła z porannej odległej mgły  moja śmiertelna codzienność  jeszcze łapie się na pojedyncze  słowa chwyta ciebie  oddychając niczym ciepła ziemia  nie przeczuwa  że kiedyś usunie się spod stóp  tak bez skargi _______________________________________________ dopiero się zrodziła z pora...

Leo, piękny, refleksyjny wiersz...też bym chciała tak bez złudzeń :)

Jakże bliski temu, co czuję...chciałoby się wrócić do początku, może coś naprawić albo przeżyć intensywniej, znów poczuć...pozostaną wspomnienia