Idąc starość przez świat, Bożym Przykazaniem: Licząc oddechy, prowadząc notes, dotykając ludzi, napotkała samotność siedzącą w skupieniu, spoglądajadcą w niebo. Poszły razem w świat trzymając się za dłonie. I tak im mijały lata, aż pewnego dnia zapukaly do drzwi świerkowych. Otworzyła babuleńka such...

A jaka dyskusja pod twoim wierszem.
Także nie mam zdania, tak jak ci, których zabrakło. Dziękuję za głos w sprawie.

Przeszły mi po palcach stóp. Ciekawie o perspektywie, z której patrzymy, miło poczytać, ciekawie ujęte. Czemu zielone? Hmm...
Pozdrawiam.

perełka pisze:( zakończenie zbt oczywiste

Jesteście dla mnie jak trzecie oko :)
Najlepsze zakończenie to takie, które pozostawia niedosyt. Okroiłem trzecią wersję. Dzięki perełko

Mądrzej już nie potrafię, chyba, że komuś się jeszcze coś rzuci w oczy. Proszę o ocenę. Dziękuję Latimo. :rozyczka: raz dwa raz dwa lewa prawa lewa prawa karmieni cukierkami maszerują drepczą za zło przytulani za dobroć niedocenieni powłóczą bosymi stópkami w kapciach w szklanej kulce zimą z bidonem...

Dzięki Mimuś.
Mi osobiście tylko 3 wersja.
Prosił bym o słowo w powyższym.

Patrzymy marmurowym wzrokiem Posadzki w okruchy chleba możemy skruszyć, a tylko patrzymy w strop. Jaki strop może zagłuszyć krzyki? Gruby, nie w naszym mieszkaniu? Są dni kiedy strop nie działa tak jak powinien, wtedy słyszę. Jestem spokojny, gdy wiem co się dzieje. Najgorsze są jednak dni jak ten,...

Obraz pełen zapachu kawy i szarlotki, zapachu miłości. Uroczy i ujmujący.

≡Tyle cennych rad w jednym wpisie. Imponujesz mi Latimo. Zacznę od tego, że szukając tego czasownika dostałem oczopląsu, nie znalazłem go. Pewnie nieświadomie użyty gdzieś przepadł... W odniesieniu do interpunkcji; wiem dobrze , że kuleje i rehabilitacja będzie trwała długo, dlatego dziękuję za cier...

Dziękuję Haanno za podbudowujące słowa uznania. Nie jestem jednak do końca zadowolony. Temat poważny ,a sztuką jest znaleźć coś godnego opisania, co nie jest aż tak poważne i wtedy ciekawie to ubrać w słowa. Tematy się skończą i co wtedy? :) Na szczęście pozostanie jeszcze ta nikła wena...I czytanie...

Dorzuciłem słowo "klucz". Miło, że czuć napięcie.

Temat trudny. Nie mogę się odnaleźć :( Wersja 2 Dzieci wpięte paznokciami w koronach drzew czekają na czarną Panią z tą inną niecierpliwością. I przyszła, przynosząc rozszerzone źrenice, gdy kolejny raz drżą posady i żarówka głucho pęka zostawiając suchy posmak tynku. Mamo przytul- niesie się głucho...

Dokładnie Mariolu. Dziękuję za zerknięcie, za każde twoje komentarze stokrotne dzięki( szczególnie obiektywnie krytyczne :)

Jest. Dziękuję, popracuję nad nim.

Dziękuję Oremusie, wszystko dzięki Wam
( z pochylonym czołem w stronę Tomka, Mariusza i cortessy) :)