Poruszający wiersz... I świadomość, że nic nie można zrobić...

Tak, Hexe, symbol wojny.

Cieszę się, że wiersz podoba Ci się :-) Dziękuję :-)

Bóg otwiera wtedy okno :-)

Lubię te słowa - ułatwiają życie, pozwalają spojrzeć z dystansem :-)

Świetne :-)

Fajne zakończenie :-)

nie odrywał wzroku od łuski
którą zawiesiła na szyi

nie boisz się?
spytał

błękitne oczy zrobiły się wielkie
jak kiedyś
od głodu

nie
wojna to przeszłość

A zapowiadało się tak groźnie

Odetchnęłam z ulgą

maybe - cieszę się i dziękuję :-)

Jakbym tam była... Teraz, nie kiedyś...

megi - dziękuję za ciepłe powitanie i za wskazówkę. Pomyślę nad zmianą.


Hexe - cieszę się, popracuję nad tekstem.

mysia - fajna propozycja, dziękuję.

W.Ptaszyk - witam :-) jak zapalę światło, to paradoksalnie znika i sen, i Romeo.

Dziękuję Wam za ciepłe przyjęcie i wskazówki :-)

Pięknie i nastrojowo.

odwiedził mnie Romeo

miał zielone oczy
i nie pamiętał swego imienia

jestem tylko cieniem
powiedział
kiedy szukałam ciepłych ust

zapaliłam światło
gdy wymykał się o północy