Spoglądam na swoje zakurzone stopy. Tyle jeszcze ścieżek do wydeptania. Obolałe ręce od przytulania dzieci. W końcu i tak wyrwą się niczym ptaki. Serce w arytmii obija się o klatkę żeber. Zbyt miękkie serce w klatce ze stali. Dalekosiężne, spalone, ponad siły, osiągnięte i wciąż przede mną, plany. W...

Odpowiadam: dla mnie nie ma tu nic z patosu, ale jak widać inaczej patrzę. To nawet nie miało żadnych zamierzeń patosu czy górnolotności. Mam jeszcze ze 2 czy 3 wiersze-modlitwy, ale ten szczególnie mi się podoba. Ja widzę tu raczej wieczne "dlaczego" wymieszane z "dziękuję", które setki razy kieruj...

Dziękuję za uwagi. Nie wiem jednak czy jestem w stanie "poprawić się" bo i akuratnie czasu mało i wiersze pisane chwilą...?

kiedyś na pewno wybiorę się w podróż w daleką podróż moich marzeń spakuję kolorową papeterię by wysłać parę listów pachnących orientalnym słońcem pozamykam na klucz wielki strach przed nieznanym żal i smutek co dręczą zwinę w kłębek i schowam nici relacji wymaganych i znajomości wysoko postawionych ...

Subtelnie krzyczę w ciszy, w samotności. A cisza drży i woła za mną. I wiem, im ciszej, tym głośniej echo słów odbija się w Niebie. W mroku strzelistej katedry przesiąkniętej kadzidłem próśb i klęczkami wieków, lub raczej w mroku własnych czterech ścian. -Gdzie jesteś Panie?- pytam, gdy słów zabrakł...