[quote=""anima""]mnie to tak zastanawia dlaczego tytuł jest po angielsku? mogłoby być nasze "z" i też zle by nie wyglądało.[/quote]

Właściwie powinno być: ואלס עם באשיר (Vals im Bashir)...

[quote=""Hanna Dikta""]Tak myślę jeszcze... Chyba jednak kobieta, bo [/quote]:-D Powiem tak: długo by opowiadadać, choć może opowieść snuje się sama. Sama tzn. jest jak dająca się mozolnie odczytać historia, której zapis przypomina rozsypane puzzle. Gdy spojrzeć z dystansu - a tak często robię - każ...

Co ja bym bez Was zrobił :ukłon:

"dwadzieścia sześć ujadających psów" walc with bashir sny rozdzierają dłonie nieopodal miejsca gdzie widziano cię po raz ostatni choć nie jest to takie pewne pamięć skryła się w dolinie pośród zielonych o tej porze traw powiadają że rosa jesienią ma kolor czerwony rozmywa linię horyzontu bym mógł p...

No tak, a mój wpis pod wierszem przepadł w czasie przenosin serwera...Nadrabiam - piękniutki wiersz Haniu, piękniutki.

Tak, Tomku - piękny wiersz, a Autorce mogę <img> . Pozdrawiam.

O kurcze <img> , poczułem się jak klasyk czy jakoś tak :niewiniątko: , z dopełnieniami powalczę - dzięki megi, Jolu i Mithrilu. Aż się boję poddać pod Wasz ogląd trzeci wiersz - walc with bashir. Bo czymże jeszcze peel siebie zaskoczy? Ale z tym walcem poczekam, niech się trochę odleży...

"nie ma krzywdy bo nie ma winy" tejrezjasz wiatr południowy zaciska palce liści wokół kamiennej bramy w pamięć czerwonej wełny przesiąkniętej zapachem spoconej rzeki nierzeczywiste miasto w delikatnej dłoni kokardka pozwól zwiążę włosy ogląda się w lustrze był czy go nie było wciąż nie może dobrać ...

Chylę czoła przed Twoją wnikliwością Elm. I nie muszę zapewniać, jak bardzo cenię sobie Twoje słowa. Są dla mnie czymś więcej niż reakcją na moje pisanie. Od Twojego pierwszego komentarza, kiedy publikowaliśmy na portalu "Granice", złapałaś mnie na haczyk Twojej Wrażliwości. I jakże często - później...

[quote=""Mithril""]Trudny kawałek wiersza podałeś Amadeuszu…………….niełatwy[/quote] Publikując wiersze za każdym razem jestem w kropce, która zewsząd otacza szczelnym murem. Murem bez okien. Choć pewnie za Blanchotem powiedziałbym - Absolutem. Ale w czasach, w których Świat utracił swoją głębię i taje...

"rozgrzeszam się piórem..." Mithril belladonna teraz mogę tylko powtarzać ostrożność w tych czasach nie zawadzi tam w oknie gałąź nieruchomo wpatrzona w swoje odbicie niczym madame sosostris w chytrą talię kart i jak ona gotowa powiedzieć to pańska karta utopiony fenicki żeglarz jeszcze osłania lus...

Zatrzymał mnie Twój wiersz, zatrzymał. Muszę Cię poczytać więcej...coś tu jest na rzeczy, hm.

Kapitalnie napisany Wiersz. Ma w sobie to, co w poezji - choćby dla mnie - najistotniejsze - Teatr Słowa. Masz nieprzeciętną poetycką Wrażliwość, ten rodzaj liryzmu, o który dziś tak trudno. Składam :ukłon: , do samiutkiej ziemi... :niewiniątko:

doubler składam nożyce czerwienią długich paznokci aż światło nocnej lampki rzuci niewyraźny cień zginie wówczas rozgwieżdżone niebo w niemym zachwycie stojącej przy łóżku szafki przykrytej białą serwetką jeszcze tylko ten wysiłek by naciąć powieki własnym odbiciem lustra wiszącego na ścianie bym m...

rifka w południowym słońcu bawiliśmy się w klasy unikając linii ostrego cienia wpatrzeni w wierzchołki drzew ale tam był tylko szary błękit i niewyraźne sylwetki odlatujących na południe ptaków znałaś je wszystkie po imieniu a niektóre z nich wydziobywały złote ziarna z twojej dłoni do bólu póki cz...