Ładny wiersz, który szybko dociera do czytelnika przez prostotę.

Może to już takie czasy nadeszły, że żyje się tu i teraz bez czerpania sił z przeszłości. No ale nauczyciele zrobili z historii zbiór dat do odpytywania, zamiast uczyć wyciągania wniosków w taki sposób, żeby nie powtarzały się złe chwile...

Każde wspomnienie jest nieuleczalne. Tylko że jedne są chorobami, inne zaś błogosławieństwem, które pozwala przetrwać.

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór, Wilgo!

Mądry wiersz! Sama przyjemność czytania!

Wszystkie Twoje wiersze zawierają znamię mądrości, pewnego sposobu myślenia i zapewne postępowania. Po prostu świadczą o Autorce. Tak jest właśnie m.in. z powyższym sonetem.

Nie wiadomo tylko, czy bohaterka wiersza była "kochanką i żoną" dla jednego mężczyzny czy dla dwóch. Ale to, oczywiście, nieistotne wobec urody utworu.

Bardzo mi się spodobał Twój utwór. Zastanowiłabym się nad końcowymi wersetami. Chodzi mi o obecność czasownika "szybować" w odniesieniu do "myśli" i "ptaków". Usunęłabym go, ponieważ kojarzy się w sposób zbyt oczywisty. Myśli (jak ptaki) wszystko wyśpiewają . A czy potrzebny jest "ptasi" rekwizyt? :...

Charakterystyczna, leonowa narracja. Utwór przeczytany z wielka przyjemnością.

"Człowiek rozumny" to tylko część człowieka, która dochodzi do głosu wtedy, gdy "wilk stepowy" się zmęczył i wymaga regeneracji. Niestety, zło widać w świecie wyraziściej, ponieważ zgliszcza są zawsze bardziej medialne od ładu i porządku.

Bardzo ciekawie rozrysowałaś narrację z imienną klamrą.

Poniżej moje sugestie: Odnalazła swoje kasztanowe drzewo, zakwitło wcześniej niż pozostałe, czerpała z jego korzeni wszystkie szelesty wiatru i szmery wody . czerpała z jego korzeni wszystkie szelesty wiatru i szmery wody To w przypadku, gdybyś nie zmieniała tego wersu. To całe zdanie, które można z...

A gdyby zamiast spójników pojawiła się spójna narracja...

Melodyjnie i obrazowo - przeczytałam wiersz z przyjemnością.