Bardzo zgrabnie oddałaś obraz słowami.

Pozdrowienia.

Księżycowa, jak wiele poezji można odnaleźć w chłodzie nocy...
Z ukłonem wręczam

Pozdrowienia.

No właśnie: odległość.
Leo, szczególną uwagę zwraca poniższy fragment:
zatrzymujesz czas i ruszasz
w trudach myśli pełny krok.

De tołst łyf red. Ofkors.

Pozdrowienia.

Haniu, taki właśnie kłopot ze wspomnieniami: trudno je zgasić.
Zabieram Twój "Nie obiecał..." w całości.


Pozdrowienia.

To prawda, Ewo: różnie bywa z matkami. Bywa, że tylko im wydaje się, że potrafią kochać.


Pozdrowienia.

Jest swoisty posmak Twojego wiersza.
Z przyjemnością przeczytałem.


Pozdrowienia.

Leo, cóż mogę dodać po Przedmówcach? Chyba wyłącznie to, iż Takie Wiersze biorą się z zamyśleń i z cieni...
Z podziwem dla Kunsztu wznoszę toast. Czerwonym, a jakże.

Pozdrowienia.

"Urokliwie" wydaje mi się oddającym wszystko słowem. Zatem je właśnie zostawiam.

Pozdrowienia.

Cóż, być może je przespałem. Nie pamiętam, tak dawno to było. :mrgreen: Nawiasem mówiąc, celowo użyłem słowa "zapewne", zostawiając przestrzeń na wątpliwość. A teraz poważniej. Nie muszę ani czytać ani komentować Twoich wierszy, jeśli tego sobie nie życzysz. Wystarczy spokojnie i bez ledwie skrywane...

Ireno, a może zostaw "szczepionkę", wyrzucając "strzykawkę"? Przecież ta pierwsza zawsze jest w drugiej, prawda? Zostawiam za możność odwiedzin Na pokładzie ciszy.

Pozdrowienia.

Teraz dla mnie czas powiedzieć o Twoim wierszu, że jest naprawdę piękny. Jak chwile w słońcu.


Pozdrowienia.

Poruszający mrokiem wiersz. Ale, chociaż zapewne oddaje stan duszy Autorki, w moim odczuciu wspomnianej ciemności jest w nim zbyt wiele. Jest pełen obaw i lęku, wręcz strachu. A ten ostatni to "Ciemna Strona Mocy", według słów Mistrza Yody. Trudno zgodzić się ze słowami, iż "jesteśmy przypadkiem" i ...

Margot: jazz jest czarny, a Twój tekst Dobry. Przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrowienia.

Ewo, zostawiam z przyjemnością.

Pozdrowienia.