zamiast odpowiedzi
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Ten pejzaż zbyt surowy; szorstkie wrzosowisko.
Stanęłam w zawahaniu ? ani kroku dalej.
Przecinam pogranicza rozedrganą myślą ?
- będziemy żyć dla siebie, ale nigdy ? razem.
- Potrafisz mnie pokochać? - suitą niespokojną
głos spala kilometry. Czy wiesz, o co prosisz?
Choć chwile chcę przemienić szeptem w nieskończoność,
to prędzej nas ukarze wspólna noc, niż olśni.
Gdy jednak na bezdrożach wszystkie skały zgadnę,
ciernistym okamgnieniom dzielnie stawię czoła,
przetoczą się pieszczoty przez klepsydry w transie.
Zaufam po raz drugi. Jeszcze bardziej twoja.
Stanęłam w zawahaniu ? ani kroku dalej.
Przecinam pogranicza rozedrganą myślą ?
- będziemy żyć dla siebie, ale nigdy ? razem.
- Potrafisz mnie pokochać? - suitą niespokojną
głos spala kilometry. Czy wiesz, o co prosisz?
Choć chwile chcę przemienić szeptem w nieskończoność,
to prędzej nas ukarze wspólna noc, niż olśni.
Gdy jednak na bezdrożach wszystkie skały zgadnę,
ciernistym okamgnieniom dzielnie stawię czoła,
przetoczą się pieszczoty przez klepsydry w transie.
Zaufam po raz drugi. Jeszcze bardziej twoja.
Dobro i zło należy pamiętać wiecznie. Dobro, ponieważ wspomnienie, że kiedyś nam je wyświadczono, uszlachetnia nas. Zło, ponieważ od chwili, w której je nam wyrządzono, spoczywa na nas obowiązek odpłacenia za nie dobrem.
/M. Gogol
/M. Gogol