Gabrysia

[fryzjerka]

Moja wnuczka wciąż się uczy
i to pewnie nie przypadek,
a ostatnio tak powiada,
mój jest tylko Stasiu dziadek.

Piesek Nody, mój szczeniaczek,
także mój jest komputerek
i mamusia i mój tatuś
dwie spódniczki i sweterek.

Czy to prawda, to w tym domu
nic już do mnie nie należy?
Już przejęła stare sztućce,
porcelanę, stos talerzy?

Lustro w ramach, bibliotekę,
garaż, auto, pół ogródka?
Kilka kotów, pszczoły w ulu,
i pod grzybkiem krasnoludka?

Proszę bardzo, młoda panna
dziś ogłasza swoje rządy,
muszę nad nią popracować,
by zmieniła swe poglądy.

Ma trzy latka, sześć miesięcy,
toż dziewczynka jeszcze mała,
co to będzie za lat dziesięć,
kiedy będzie bardziej śmiała.

Na me szczęście jest coś jeszcze,
o czym wcale nie wspomina,
to są wszystkie moje wiersze,
nie wie jeszcze gdzie je trzymam.