Apel

[fryzjerka]

Niech już pan wraca z tych wojaży,
bo jakoś trudniej mi się marzy.
Nikt już nie chwali moich wierszy
i w głowie też nie czuję świerszczy.

Kwiaty przesyła już ktoś inny,
jest trochę śmieszny i dziecinny.
Ale od pana, daję słowo,
pachną inaczej, wyjątkowo.

Zatem to kiedy już pan wraca?
Ja wiem, że bardzo ważna praca,
ale kontakty personalne,
są równie ważne, choć banalne.

Ostrzegam pana, nie żartuję,
jestem poważna, nie flirtuję.
Liczę, że pan jest również szczery
i nienaganne ma maniery.

Doceni pan moje walory,
wciąż atrakcyjne do tej pory.
Tak, spotkał pan się z chwalipiętą,
do tego słodką, uśmiechniętą.

Dlatego czas gra ważną rolę,
na długi przestój nie pozwolę,
ni sobie, a tym bardziej panu,
bo czeka cały szwadron fanów.
<img>