Anegdota
Moderator: Tomasz Kowalczyk
- Jan Stanisław Kiczor
- Administrator
- Posty: 15130
- Rejestracja: wt 27 sty, 2009
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Anegdota (gr. anekdota ? nieopublikowane)
? krótka forma literacka, zawierające prawdziwe lub zmyślone opowiadanie o zdarzeniu z życia znanej postaci, żyjącej lub historycznej, lub z życia określonego środowiska czy grupy społecznej. Anegdota ma wydźwięk humorystyczny, może jednak zawierać również pierwiastki dydaktyczne. Charakterystyczną cechą gatunku jest wyraziste zakończenie i obecność niespodziewanej pointy. Anegdoty mogą być fragmentami większych utworów literackich, np. wspomnień, listów i biografii. W średniowieczu często stanowiły część kazań.
Wcześniej termin ten oznaczał niepublikowane dzieło danego autora (od Anegdot ? nieprzyzwoitych opowiadań o Justynianie I, rozpowszechnianych w obiegu ustnym, autorstwa Prokopiusza z Cezarei).
Bibliografia:
* Ludvík Štěpán, Anegdota [w:] Słownik rodzajów i gatunków literackich. Kraków: "Universitas", 2006. ISBN 83-242-0474-1.
* Słownik terminów literackich. Janusz Sławiński (red.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2000. ISBN 83-01-13851-3.
? krótka forma literacka, zawierające prawdziwe lub zmyślone opowiadanie o zdarzeniu z życia znanej postaci, żyjącej lub historycznej, lub z życia określonego środowiska czy grupy społecznej. Anegdota ma wydźwięk humorystyczny, może jednak zawierać również pierwiastki dydaktyczne. Charakterystyczną cechą gatunku jest wyraziste zakończenie i obecność niespodziewanej pointy. Anegdoty mogą być fragmentami większych utworów literackich, np. wspomnień, listów i biografii. W średniowieczu często stanowiły część kazań.
Wcześniej termin ten oznaczał niepublikowane dzieło danego autora (od Anegdot ? nieprzyzwoitych opowiadań o Justynianie I, rozpowszechnianych w obiegu ustnym, autorstwa Prokopiusza z Cezarei).
Bibliografia:
* Ludvík Štěpán, Anegdota [w:] Słownik rodzajów i gatunków literackich. Kraków: "Universitas", 2006. ISBN 83-242-0474-1.
* Słownik terminów literackich. Janusz Sławiński (red.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2000. ISBN 83-01-13851-3.
Imperare sibi maximum imperium est
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/