Asonans
: wt 09 sie, 2011
Asonans (fr. assonance, z łac. assonare - "odbrzmiewać, współbrzmieć")
- powtórzenie jednakowych samogłosek w wyrazach zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania.
Nazywany rymem niepełnym, wykształcił się w liryce europejskiej przed rymem. Miał zastosowanie w językach - poprzednikach dzisiejszego francuskiego, gdzie wystarczyło powtórzenie jednej samogłoski, by zaistniało widoczne podobieństwo wyrazów.
W języku polskim pojedynczy niezauważalny, stosuje się asonans podwójny: "plama - trawa".
- powtórzenie jednakowych samogłosek w wyrazach zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania.
Nazywany rymem niepełnym, wykształcił się w liryce europejskiej przed rymem. Miał zastosowanie w językach - poprzednikach dzisiejszego francuskiego, gdzie wystarczyło powtórzenie jednej samogłoski, by zaistniało widoczne podobieństwo wyrazów.
W języku polskim pojedynczy niezauważalny, stosuje się asonans podwójny: "plama - trawa".