Heksametr polski
: śr 10 sie, 2011
Heksametr polski - wzorowana na heksametrze daktylicznym akcentuacyjna miara wierszowa stosowana w poezji polskiej.
Heksametr polski nie jest, z braku iloczasu w języku polskim, ani izochroniczny ani iloczasowy, ale akcentuacyjny. Zasada jego budowy polega na tym, że akcent wyrazowy pada na co trzecią (daktyl) lub co drugą (trochej) sylabę wiersza (co imituje odpowiednio stopę daktyliczną i spondeiczną heksametru daktylicznego), przy czym pierwszy akcent musi paść na pierwszą sylabę wersu. Innymi słowy, akcenty muszą paść tam, gdzie w heksametrze klasycznym znajdują się arsy stóp.
Przykład: skąd Litwini wracali? Z nocnej wracali wycieczki.
Wiersz ten zastosowano m.in. w Pieśni Wajdeloty w utworze Konrad Wallenrod A. Mickiewicza, Bema pamięci żałobny rapsod Norwida.
wg: Wikipedii
Heksametr polski nie jest, z braku iloczasu w języku polskim, ani izochroniczny ani iloczasowy, ale akcentuacyjny. Zasada jego budowy polega na tym, że akcent wyrazowy pada na co trzecią (daktyl) lub co drugą (trochej) sylabę wiersza (co imituje odpowiednio stopę daktyliczną i spondeiczną heksametru daktylicznego), przy czym pierwszy akcent musi paść na pierwszą sylabę wersu. Innymi słowy, akcenty muszą paść tam, gdzie w heksametrze klasycznym znajdują się arsy stóp.
Przykład: skąd Litwini wracali? Z nocnej wracali wycieczki.
Wiersz ten zastosowano m.in. w Pieśni Wajdeloty w utworze Konrad Wallenrod A. Mickiewicza, Bema pamięci żałobny rapsod Norwida.
wg: Wikipedii