Złożenia
: śr 10 sie, 2011
Złożenie (compositum)
? wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów oraz łączącego je międzyrostka.
W złożeniach, w których pierwszy człon jest rzeczownikiem, przymiotnikiem, zaimkiem lub liczebnikiem, występuje formant -o-, np.:
* rzeczownik: lat-o-rośl, desk-o-rolka, bałw-o-chwalczy,
* przymiotnik: cudz-o-ziemiec, nisk-o-podłogowy,
* zaimek: sam-o-sąd, sob-o-wtór,
* liczebnik: trzeci-o-rzęd, siedmi-o-letni.
Historycznie można zaobserwować ten międzyrostek w imionach słowiańskich, np.: Mir-o-sław, Jar-o-sław, Dobr-o-gost.
W złożeniach, w których pierwszy człon jest czasownikiem, wystepuje formant -i- lub -y-, np.:
* czasownik i formant -i-: dus-i-grosz, wyrw-i-dąb, pędz-i-wiatr,
* czasownik i formant -y-: męcz-y-dusza,włócz-y-kij.
Formant ten można odnaleźć także w niektórych imionach o słowiańskim pochodzeniu, np.: Kaz-i-mierz, Bron-i-sław, Zb-y-gniew (dziś: Zbigniew)[1] .
Przypisy:
1. ? Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego : zarys popularny. Warszawa: "Wiedza Powszechna", 1999, ss. 229-230. ISBN 83-214-0923-7.
Wikipedia
? wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów oraz łączącego je międzyrostka.
W złożeniach, w których pierwszy człon jest rzeczownikiem, przymiotnikiem, zaimkiem lub liczebnikiem, występuje formant -o-, np.:
* rzeczownik: lat-o-rośl, desk-o-rolka, bałw-o-chwalczy,
* przymiotnik: cudz-o-ziemiec, nisk-o-podłogowy,
* zaimek: sam-o-sąd, sob-o-wtór,
* liczebnik: trzeci-o-rzęd, siedmi-o-letni.
Historycznie można zaobserwować ten międzyrostek w imionach słowiańskich, np.: Mir-o-sław, Jar-o-sław, Dobr-o-gost.
W złożeniach, w których pierwszy człon jest czasownikiem, wystepuje formant -i- lub -y-, np.:
* czasownik i formant -i-: dus-i-grosz, wyrw-i-dąb, pędz-i-wiatr,
* czasownik i formant -y-: męcz-y-dusza,włócz-y-kij.
Formant ten można odnaleźć także w niektórych imionach o słowiańskim pochodzeniu, np.: Kaz-i-mierz, Bron-i-sław, Zb-y-gniew (dziś: Zbigniew)[1] .
Przypisy:
1. ? Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego : zarys popularny. Warszawa: "Wiedza Powszechna", 1999, ss. 229-230. ISBN 83-214-0923-7.
Wikipedia