Słowa

[*stokrotka*]

wysiałaś wokół mojego domu,
podstępnie - między hortensjami,
pewna, że będę je pielęgnować.
Wyrosły bluszczem,

by opleść ściany. Duszność tłumaczyłam upałem.
Nieświadoma, godziłam się, gdy proponowałaś
uchylić okno. Wtargnęły do środka,

i zanim dotarły do drzwi, przekonane,
że przejmą kontrolę, przerwałam milczenie.

[Liliana]

podoba mi się ten wiersz,
słowa mogą wiele zdziałać, rzucone mimochodem, czy też umiejętnie "zasiane" przez kogoś mogą w nas wzrastać i czynić dobro lub zło,

wielka jest siła Słowa,

[Rachel-Raes]

Stokrotko,mnie też podoba sięTwój wiersz.Pozdrawiam.Rachel

[Hanna L.]

Słowa jak bluszcz, dobry pomysł.
Pozdrawiam

[Jan Stanisław Kiczor]

Dobre!
Pozdrawiam.

[Julian]

niezłe

[Tomasz Kowalczyk]

Wyrosły bluszczem,

by opleść ściany.

Zgrzyta forma narzędnika w tym wyrażeniu.
Bluszcz oplata ściany, nie trzeba więc dodatkowo wyjaśniać właściwości tej rośliny.
Dobra narracja, ale zabrakło mi mocniejszej puenty.

Pozdrawiam - Tomek

[Bożena]

podoba mi się- i puenta również- dla mnie jest okej pozdrawiam

[abandon]

Dobry wiersz

[maybe]

Bardzo mi się podoba

[Maria]

A to wredota, po prostu wredne babsko. Anioł jest z Tobą, peelko.

[*stokrotka*]

Lili, Rachelko, Hanno, Janie, Julianie, Tomku, Bożenko, Zbyszku, Maybe, Mario,
dziękuję Wam serdecznie za odwiedziny i komentarze.
Pozdrawiam ciepło

[Gloinnen]

Niezły wiersz.

Pointa jest bardzo dobra, zapowiada odwrócenie biegu wydarzeń. Pozostawia czytelnika z jego własnymi domysłami i lekkim niepokojem.

Pozdr.

[Ewa Włodek]

ano - słowa! Można nimi zabić i można przywrócić do życia. Czasem warto się ugryźć w język, żeby nie powiedzieć niepotrzebnie, a czasem - trzeba mówić, bo odłożenie na później skutkuje tym, że już nie będzie do kogo powiedzieć tego, co się rzec powinno...
Tak sobie dumałam, czytając. Jest ciekawie, jest prawdziwie...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[biedronka basia]

Zalicze go (sobie) do wyjatkowych wierszy o wspolczesnej formie.
Dziekuje Stokrotko