spacer po skansenie

[Mariola Kruszewska]

o czym śnisz
dachu ze słonkiem pod którym dawno
zasnął dym z chlebowego pieca

czy pamiętasz
zapach mydła którym szorowano belki
na czas i chwałę Tego Który Zmartwychwstał

dokąd odeszli
gospodarze myszy domowe świerszcze
i ich góralskie kołysanki

co odnaleźli
w domach z oknem na supermarket
w miastach zrobionych na szaro
w krainach gdzie nigdy nie pada śnieg
a drzewa zamiast szyszek rodzą pomarańcze

ich wołanie
krwawi uszy gór

[Hanna L.]

Zapach mydła, którym szorowało się belki, schody- też mam w pamięci.
z pozdrowieniem

[Ewa Włodek]

a ja mam w pamięci zapach woskowej pasty do podłóg (tak dziś już nie pachnie żadna pasta!). Myszy i świerszcze też się zdarzały, choć to był Kraków. Ale dawny Kraków - to też już skansen...
A Twój wiersz, Mariolu, urokliwy, urokliwy. Coraz bardziej bowiem dzisiejszy swiat robi nas na szaro

z serdecznym
EWa

[Florian Konrad]

bardzo przepraszam że to piszę, ale ,,uszy gór" mnie rozbawiły. choć nie powinny. Dobrze że nie był to nos gór, czy- nie daj panie inna część ciała :) wiersz okej, ale puenta marnuje, niweczy wszystko. Kuriozalna dopełniaczówka.

[Mariola Kruszewska]

Mimuś, ubawiłam się :) Na obronę powiem, że mówi się "uszy do góry", a nos - na kwintę.
Dziewczyny, też dziękuję.

[Ewa Kłobuch]

Czytam sobie bez dwóch ostatnich wersów. Moim zdaniem psują wiersz... a szkoda, bo jest cudny
Dla mnie puentą są już pomarańcze... rosnące na drzewach zamiast szyszek.

Pozdrawiam

[Hexe]

Czytałam na głos dwie pierwsze strofki, super, dla mnie to nieznany świat, ależ pięknie i pachnąco musiało być. Stare dzieje, jak to w skansenie

[tsm]

Klimat tęsknoty ale i straty nieodwołalnej aż wylewa się z tego wiersza,odwołanie się do prozaicznych czynności takich jak pieczenie chleba, szorowanie belek materializuję tęsknotę wręcz boleśnie ale i rozbudza wyobraźnię, poza tym klimat utraty czegoś ważnego skojarzył mi się z tym:

Andrzej Warzecha
"Rodzinny telewizor"

Nawet nie zauważyłem
jak od stołu
przesiedliśmy się
przed rodzinny telewizor
przy którym
nie ma już miejsca
dla tatuowanych marynarzy
i żołnierza samochwała

Nawet nie zauważyłem
że w spisie lektur
znalazła się
instrukcja obsługi
i karta gwarancyjna
którą przechowujemy
jak metrykę
sławnego dziadka

[andreas]

Lubię taką nostalgię.

[Dorota Chołody]

Kolejne moje podejście do wiersza...
Ja też czytam bez dwu ostatnich
_

[Mariola Kruszewska]

Chodź, wierszonku, amputujemy ci ogonek...


Kłaniam

[biedronka basia]

Trzeba pisac, zeby nie zapomnieli...
Przezywanie/uzywanie starego dzisiaj slono kosztuje.

[Tomasz Kowalczyk]

W mojej wiosce stał mały budynek, w którym było zainstalowanych kilka pieców do pieczenia chleba. Później szlachtowano tam prosiaki. Kilka lat temu dom rozebrano. Szkoda, bo na jego miejscu nic nie powstało.
Krwawi... serce.

Pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Tak na marginesie - szlachtowanie nie ma chyba nic wspólnego ze szlachectwem, szlachetnością itp? Tak mi wpadło do głowy.