Spad

[misza]

[center]
zleżałe jabłko
chłodne i zmarszczone
zgubiło drzewo z którego wyrosło
i zmienne niebo patrzące przez palce
gotowej rodzić matczynej gałęzi

wszystko przepadło
zerwała z jabłonią
a dla owoców nowych nie jest siostrą
może więc na nie z oddalenia patrzeć
jak pozwalają się wśród liści więzić

kiedy je urwą
trudno przyjdzie pojąć
zawiłe znaki niepewnej przyszłości
albo opadną nocą niespokojną
poczuć swobodę i na trawie umrzeć

wtedy za późno
tęsknić za niewolą
słodkiego życia zawsze sytych roślin
żeby samotnie trawić swoją wolność
w bezlistnym świecie jak w lodowej tundrze
[/center]

[Liliana]

Jaka piękna forma, Miszko. I treść równie pięknie podana.

[Leon Gutner]

Kapitalna forma wypełniona doskonale zapisaną treścią .
Leo pod wielkim wrażeniem .
Jak zawsze zresztą .

Z uznaniem L.G.

[Mariusz]

Pod wielkim wrażeniem nie jestem. Dobrze, że nie użyłeś emotikon... Pozdrawiam serdecznie

[misza]

Forma zawsze służy treści.
Dziękuję i pozdrawiam

P.S. "Emotki" dla Mariusza

[Mariola Kruszewska]

Jakże wielowymiarowe. Znam takie spady.

[misza]

Tak, Mariolo!
Właśnie tak!

[Mariola Kruszewska]

spady
kto by się przejmował bezowocnym krzykiem
jedno w tę czy we w tę to w gruncie
pestka

[misza]

Pestka