Spóźniona miłość

[Ania]

nie prosiłaś losu by przyszła
dni znaczyły codzienność
bezpieczną i znaną

zastukała radosna jak dziecko
nie spojrzała że na drzwiach tabliczka
z wykutym napisem tu mieszka rodzina

zalała serce żarem upalnego lata
zwilżyła oczy rosą wzruszenia
i obiecała że już nie odejdzie

pytasz co trzeba z nią zrobić
ukryć między tomami poezji
drżąc że ktoś ją znajdzie
czy kazać odejść umierając z bólu

nie wiem co się robi
z taką miłością nie w porę
wiem że już nigdy nie będzie jak było

[Tomasz Kowalczyk]

Jak napisać wiersz o miłości?
Zawahały mną zwroty: "dni znaczyły codzienność", "radosna jak dziecko", "żar upalnego lata", "rosa wzruszenia", "umierać z bólu" czy "miłość nie w porę".
[quote=""Ania""]nie prosiłaś losu by przyszła
dni znaczyły codzienność
bezpieczną i znaną [/quote]
Usunąłbym zwrotkę z wiersza. Jako tytuł utworu dałbym: "nie prosiłaś by przyszła" Co by przyszło? Tego czytelnicy dowiedzieliby się z treści.
[quote=""Ania""]zastukała radosna jak dziecko
nie spojrzała że na drzwiach tabliczka
z wykutym napisem tu mieszka rodzina[/quote]
Pozbyłbym się "tłuściochów" i dokomponowałbym resztę strofy.


Pozdrawiam

Tomek

[Hanna Dikta]

Podoba mi się i temat, i wykonanie. Mam tylko wątpliwości dotyczące zwrotów: [quote=""Ania""]radosna jak dziecko [/quote][quote=""Ania""]zalała serce żarem [/quote][quote=""Ania""]rosą wzruszenia[/quote] Może dałoby się jakoś uprościć?
A to perełka w Twoim wierszu:
[quote=""Ania""]pytasz co trzeba z nią zrobić
ukryć między tomami poezji
drżąc że ktoś ją znajdzie
czy kazać odejść umierając z bólu

nie wiem co się robi
z taką miłością nie w porę [/quote]
Jak w piosence: "co zrobić, co zrobić z tą miłością?"
Pozdrawiam <img>

[Panterka]

nie prosiłam losu by przyszła
dni znaczyły codzienność
bezpieczną i znaną

zastukała cichutko jak dziecko
nie spojrzała na drzwi z tabliczką
tu mieszka rodzina

zalała serce żarem upalnego lata
zwilżyła oczy rosą gwałtownego wzruszenia
i obiecała że już nie odejdzie

co mam z nią zrobić
ukryć w tonach poezji
drżąc że ktoś znajdzie przed czasem
czy kazać odejść umierając codziennie
kropelka po kropelce

nie wiem co się robi
z taką miłością nie w porę
nigdy już
nie będzie jak było



- dziękuję Aniu ...... to powyżej zamiast komentarza a nie żeby przerobić coś w Twoim... :kwiat: :kwiat: :kwiat: <img> :ukłon: :zmęczony:

[Łucja Kucińska]

Taka już ONA nieprzewidywalna , gdy czekamy - nie przychodzi.
Pozdrawiam

[Ania]

Tomku, Haniu dziękuję za uwagi, myslę, jak poprawić, żeby było lepiej. <img>
Panterko...za przerobioną odpowiedź <img>
Łucjo, dziękuję ślicznie za zatrzymanie. Pozdrawiam :hejka:

[Irena]

[quote=""Ania""]pytasz co trzeba z nią zrobić
ukryć między tomami poezji
drżąc że ktoś ją znajdzie
czy kazać odejść umierając z bólu [/quote]

W żadnym wypadku nie kazać odejść !!!!!!!!!!!!!...po prostu cieszyć się, że jest i starać się aby była jak najdłużej.
Lubię ten spokój u Ciebie.

Serdecznie......................................Ir

[Mariola Kruszewska]

Aniu, napisałaś mądry wiersz, przemyślany tak, że nie wierzę, by peelka była tylko peelką i pisała o spóźnionej miłości z sufitu. Wszystko bowiem jest do bólu prawdziwe. Gdy spóźniona miłość wkracza w rzeczywistość znaną i bezpieczną, niełatwo ją przyjąć, a ona i tak nie pyta, czy wolno, ale bierze nas w posiadanie. A my drżymy, że ktoś ją odkryje. Umieramy ze strachu przed nią i o nią. I chcemy, by odeszła, i boimy się, że odejdzie.[quote=""Ania""]pytasz co trzeba z nią zrobić
ukryć między tomami poezji
drżąc że ktoś ją znajdzie
czy kazać odejść umierając z bólu
(...)
wiem że już nigdy nie będzie jak było[/quote]
Aniu, dziękuję za ten wiersz.

[Mithril]

"nie prosiłaś losu by przyszła ..............zbędne
dni znaczyły codzienność
bezpieczną i znaną

zastukała radosna jak dziecko
nie spojrzała że na drzwiach tabliczka
z wykutym napisem tu mieszka rodzina .............strofa jakowoż dla mnie żenująca i nazbyt dopowiedziana - coś by tu trza

zalała serce żarem upalnego lata ..............to usunąć lub przemalować
zwilżyła oczy rosą wzruszenia ............(zwilżyła oczy wzruszeniem)
i obiecała że już nie odejdzie

pytasz co trzeba z nią zrobić ............./...co z nią zrobić/
ukryć między tomami poezji
drżąc że ktoś ją znajdzie
czy kazać odejść umierając z bólu

nie wiem co się robi
z taką miłością nie w porę
wiem że już nigdy nie będzie jak było"


Nie jestem wyzbyty onego uczucia....................ani trudem nie spłycam podejścia do takowej.................nie jest Ona też dla mnie żartem - ale..................Tu, czytając cały czas miałem spłaszczony kadr................nazbyt skromny i lekko żałosny choć prawdziwy i nie idzie mi Tu o hipokryzję, a..............o klimat jakiego mi zbrakło między strofami - myślę, że temat choć istotny, został dość niedbale podany - przykro mi..............Serdecznie Pozdrawiam!

[Sosna]

Myślę Aniu, że wiersz po retuszu będzie miał wyraz na jaki zasługuje treść:). Pozdrawiam

[Ania]

Sosenko, Mithrilu - dziękuję za uwagi, wciąż myslę, a nie bardzo jeszcze umiem poprawiać, ale czas pokaże jak sobie poradzę

Irenko i Emde - dziękuję <img>
trudno jest przekazać swoje czucie tak by poczuł inny człowiek - dziękuję za Wasze zrozumienie, a Tobie Emde dziękuję za puente prozą...każda literka przez Ciebie napisana jest prawdą... :tuli:

[Mirek]

nie wiem co się robi
z taką miłością nie w porę
wiem że już nigdy nie będzie jak było

hm ... z jednej strony szkoda jej ... tej miłości szkoda <img>

[Ania]

dziękuję Mirku <img>