a zdaje się że tu byli
tyle co
dotykali klamek łóżka słali
w piecu żar
Poczułam to ciepło i ten dotyk. Obudziłaś wspomnienia
: czw 20 lut, 2020
autor: Wiesława Ptaszyk
Małgosiu - dziękuję serdecznie
Ćmo - dziękuję za Twoje zadumanie
: czw 20 lut, 2020
autor: Dorota Chołody
Czytam wiersz bez "nie żyją", chociaż być może obecność tego wersu jest dla Autorki (i dla wiersza) niezbędna Wiesiu, jak zwykle w Twoich wierszach - ten nieuchwytny klimat
Pozdrawiam serdecznie.
_
: pt 21 lut, 2020
autor: Wiesława Ptaszyk
Dorotko - Zawsze uważnie wsłuchuję się w Twoją opinię i z niejednej sugestii skorzystałam, ale w tym wypadku to być może dopowiedzenie, wydaje mi się niezbędne.
Serdecznie dziękuję i pozdrawiam
: pt 21 lut, 2020
autor: Hexe
Wiesiu lubię czytać Twoje wiersze, a ten szczególnie - przypomina mi moją babcię, zawsze mówiła : dziecko tylko zaprzyj drzwi...