Forum literackie Ogród Ciszy

kolejne figury
raz za razem świat mi się przekształca
w ciszy radiowej szmiry

nie myślę
przecież bezcelowym jest
trwanie pomiędzy tym czy innym
wyobrażeniem

pójdę do piekła
z uśmiechem nucąc
mój jest ten kawałek podłogi
bo świat to ostry skalpel
a ja na ostrzu daję gardła

gdybym wiedział
że jej łzy nie wyschną spijałbym je
zbierał
w oniryczną rzeczywistość tu i tam
śmierć

i po co mi przebaczenie

kolejne figury
raz za razem świat mi się przekształca - też tak mam

nie myślę - myślenie to trudne zadanie- łatwiej nie myśleć i wiekszość tak robi- myślenie to trudna sztuka

tu i tam
śmierć

i po co mi przebaczenie- smutne- dużo goryczy w wierszu- odnalazłam w nim coś dla siebie- serdeczności

Tam płotek estem , figura? Lubię waletować , a wiersz w moim klimacie, pozdrawiam Autora.

Dzięki za komentarze :)

Pozdrawiam
NP

Zawsze takiego Nathira - lubię.

Cieszy mnie to Janie.

Pozdrawiam
NP