Forum literackie Ogród Ciszy

była już taka
w płomieniu zapałki
teraz
zapala kaganek oświaty

andersena
w rodzinie nie było

podręczniki
zarabiają na siebie wakacjami
zaplątanymi w sznurowadła

mundurek
ograniczy śniadania
pajacyk
poda zupę na płaskim talerzu

przez pracę do zbawienia
usłyszała między nawą a brukiem

obok spacerowało szczęście
na tłuściutkich nóżkach
w towarzystwie szpilek od baty

uśmiech dziewczynka zna z fotografii
i nie potrafi tak ładnie

Noooo, zaangażowanie a bez patosu. [quote=""Irena""]pajacyk
poda zupę na płaskim talerzu
[/quote]
[quote=""Irena""]obok spacerowało szczęście
na tłuściutkich nóżkach
w towarzystwie szpilek od baty[/quote]
Bardzo ładne metafory, choć to szczęście na tłuściutkich nóżkach to raczej nieszczęście, ale rozumiem, że to opozycja chudego do tłustego, jak w biblijnych latach.

Poruszył mnie Twój wiersz... Niełatwy los dzieci, o których dużo się mówi - zwłaszcza w kampaniach wyborczych lub przed okiem kamery - a niewiele robi, gdy przyjdzie przysłowiowe "co do czego"...

Pozdrawiam

Tomek

Niech to będzie za komentarz...


…Cholera Mnie Bierze

pajacyk komentuje brzuszkiem postawę
do wspólnego sagana

jakby się narodził reklamą
zaciśniętych serc
przebogatych gadek

mamy euro i ciężarówki do pakistanu
wypchane luką pajacyka
więc bawmy się

bo chleb zostanie w banku

emde, Tomku, Jarku....co tu dużo mówić, każdy widzi jak żyje część dzieci i każdy pamięta co mówią "głowy" na każdym kroku...czynów tylko nie widać........a dzieciom zabiera się to co najpiękniejsze-radość.


Serdecznie.....Ir

[quote=""Mithril""]ciężarówki do pakistanu [/quote]To też mnie - użyję słowa - ruszyło. Jakby w Polsce nie było miejsc i ludzi, do których je wysłać.

...ale temat "ciężarówka do Pakistanu" jest nośny....a jak dziecko miałoby normalne wakacje, już nie wspomnę o wyjeździe na kolonie....to tego nie da się sprzedać...tak jak płaski talerz pajacykowej zupy ...czy transport do Pakistanu, czy gdzie tam jeszcze..

[quote=""Irena""]uśmiech dziewczynka zna z fotografii
i nie potrafi tak ładnie[/quote]bardzo dobra puenta,
uśmiech z fotografii zastąpiłabym uśmiechem 'z reklam'

megi.....ja znam uśmiech, na szczęście z autopsji, więc uśmiecham się do Ciebie <img>



Serdecznie...Ir

Ten wiersz powinien leżeć na biurku każdego ministra oświaty i dyrektora szkoły, zanim swoimi ambicjonalnymi uchwałami postanowi uszczęśliwiać dzieci i ich rodziców na siłę.
Gorzka refleksja...
Bardzo ładny przekaz, gratuluję Ireno!

Pozdrawiam

Jola

[quote=""Jola""]Ten wiersz powinien leżeć na biurku każdego ministra oświaty i dyrektora szkoły, zanim swoimi ambicjonalnymi uchwałami postanowi uszczęśliwiać dzieci i ich rodziców na siłę.
Gorzka refleksja...
Bardzo ładny przekaz, gratuluję Ireno! [/quote]

Bardzo dziękuję, Jolu, choć wolałabym aby takie utwory nie musiały powstawać. Rzecz miała miejsce w wakacje, na dużym poznańskim osiedlu , między kościłem a supermarketem, co dnia stała 8-9 letnia dziewczynka ze skrzyneczką po farbach plastycznych w której były sznurowadła na sprzedaż ( napis na skrzyneczce informował,że zbiera na podręczniki)...reakcje były skrajnie różne <img> Stała co dnia 3-4 godziny, potem biegła do domu zająć się młodszym bratem...bo mama szła sprzątać do ludzi...Nigdy się nie uśmiechała <img> ....

czułam szczególny przekaz wiersza,
ale swoim dopełniającym komentarzem zacisnęłaś mi węzeł w gardle

zióbki, Ir
Abi

[quote=""Irena""]Bardzo dziękuję, Jolu, choć wolałabym aby takie utwory nie musiały powstawać. [/quote]
Święta prawda, Ireno! Zawsze, gdy patrzę na wspaniałe dzieło sztuki upamiętniające jakieś tragiczne wydarzenie, mówię do siebie, że lepiej by było, żeby to zdarzenie nigdy nie miało miejsca, a artysta na pewno znalazłby inną inspirację, o wiele weselszą...

Pozdrawiam

Jola

Abi...nie chciałam, aby akurat Tobie się coś zaciskało na gardle <img> Dziękuję !

I jeszcze raz dziękuję Joli...a tematów mniej dołujących jest zapewne sporo, ale zycie jest też tam gdzie bieda, rozpacz i beznadzieja....


Serdecznie...Ir

Bardzo mi się podoba. Niby problematyka społeczna, ale jak to zazwyczaj bywa problem dotykający poszczególnych jednostek. Społeczeństwo raczej stara się tego nie dostrzegać.
Dobrze patrzysz i ładnie piszesz. Wiersz nie napompowany sztucznie metaforami.Jeśli się one pojawiają to widać w tym sens ich zastosowania.
I tak trzymaj !
Dziękuję i pozdrawiam.