Forum literackie Ogród Ciszy

przycupnęłaś przytulona do wzgórza
jak kurka przy studni chatko miła
pod smrekową strażą bezpieczna
dajesz schronienie wędrowcom

w starej szafie na piętrze
kornik baje beskidzkie legendy
a iskry z kominka rozjaśniają
najczarniejszą noc

po skrzypiących schodach
pnie się zmęczona drogą myśl
zasłuchana w koncert smyczkowy
zasypia w twoich ramionach

Miło być ponownie świadkiem Twoich górskich wędrówek, Sosenko...

Pozdrawiam

Tomek

Ładnie i malowniczo.
Jedno zastrzeżenie.
Trochę nie rozumiem potrzeby zastosowania szyku przestawnego wyrazów. Tego już się nie stosuje, zwłaszcza że wiersz nie jest rymowany i na siłę nie ma nawet potrzeby .Nie ma w tym nic pięknego a niestylistycznie.

przycupnęłaś do wzgórza przytulona

- przycupnęłaś przytulona do wzgórza
Dziękuję i pozdrawiam

Dzięki Chłopaki.
Nilmo, przyznam, że niezamierzony - tak po prostu ze mnie wyszło. Zmienię więc, jeśli jaśniej :).
Pozdrawiam Was