Demencja poetica

[Marcin Sztelak]

Martwy poeta jest cenniejszy, szczególnie
na wagę.
Trochę drzew szkoda, ale
– zawsze na końcu zdania.

Choroby umysłowe przedświtu, czart w butelce
atramentu, którego nikt już nie używa.
Bezsensowne jednorożce na rozstajnych
drogach; do kuchni, ubikacji, łóżka.

I czwarta nie nazwana,
bo nazwy lepiej nie wspominać. Na manowce
i kręte ścieżki.
Jeszcze opatrzność w filiżance kawy
oraz zgasły papieros.

Piszmy, nikt nie woła.
Szczególnie w rozkopaną pościel.
Zimna metafora i sine usta,
kopniak na drogę.

Na pożegnanie
została tylko sezonowa wyprzedaż,
ostatnia okazja po tej stronie puenty:

martwy poeta za dwa złote od kilograma
dzieł zebranych. Ważone bez szuflady
i numerów strony.

Kup pan, choćby cegłę.

[Latima]

super! Kupiłam bez zastanowienia!

Na pożegnanie
została tylko sezonowa wyprzedaż,
ostatnia okazja po tej stronie puenty:

martwy poeta za dwa złote od kilogram...jednak wg mnie kilograma
dzieł zebranych. Ważone bez szuflady
i numerów strony.

Kup pan, choćby cegłę.

[lichota]

lakoniczne komentarze nie w cenie, wiem, ale gdy wszystko dobre, to na czym się skupić, co wyróżnić? no, ewentualnie dwa pierwsze wersy, bo budujące ;-)
świetny wiersz :brawo:
pozdrawiam :-) .

[takisobie]

od kilogram
dzieł zebranych. Ważone bez szuflady
i numerów strony.

Kup pan, choćby cegłę.

:? Zbytek to jest, psuje cały wiersz, po co toto? Taka nadbudówka bez pojęcia. Zawali się.
Pozdrawiam. Poczytałem sobie i jest pięknie.

[Maria]

martwy poeta za dwa złote od kilogram
dzieł zebranych. Ważone bez szuflady
i numerów strony.
Kup pan, choćby cegłę.

Przysięgam, że to netto, tara w domu, a to na czarno więc bez VATu. Dlatego brutto nie wchodzi w grę.
Lichota nie lubi gadulstwa, a przecież bez reklamy nie ma handlu.
A cegła ma tyle stron i jeszcze więcej wierszy. No kup pan, chyba umiesz czytać?!

Bardzo na tak. :-)

[dama pik]

temat trochę wsobny, ale dobrze się czyta, atrakcyjny język
wydaje mi się, że taki sobie ma rację, ta część to już zbytek
dwie strony puenty brzmią już wystarczająco dobrze...

[atoja]

Choroby umysłowe przedświtu, czart w butelce
atramentu, którego nikt już nie używa.
Bezsensowne jednorożce na rozstajnych
drogach; do kuchni, ubikacji, łóżka.

:oki:

kupuję...nawet z autografem