Przyszłaś,zniszczyłaś,poszłaś

[franek1495]

Niegdyś byłaś całym moim światem.
Później,gdy mnie zostawiłaś,
zapomnieliśmy o sobie.
Niedawno przyszłaś,
szczęściem napełniłaś chwile moje.
Wczoraj zniszczyłaś.
Dzisiaj poszłaś

[Latima]

jak mógłbyś udowodnić, że powyższy tekst jest utworem poetyckim?

[franek1495]

Nie zastanawiam się nad formą-skupiam się na treści wg mnie jest to wiersz(przynajmniej z takim zamiarem go pisałem) i proszę o ocenę jako wiersz nawet jeśli nim nie jest

[Latima]

no, nie jest, ponieważ niczym nie różni się od fragmentu zwykłej, codziennej rozmowy. Sam popatrz : byłaś , zostawiłaś, przyszłaś, zniszczyłaś , poszłaś. Podoba Ci się taki zestaw słów? moim, moje ...obawiam się, że jeszcze nie czas na publikacje tekstu dla innych.................to czas na naukę.

[franek1495]

Owszem zgadzam się to czas na naukę a uczę się poprzez czytanie waszych opinii(za wszystkie gorąco dziękuję ) na temat moich wierszy bo wtedy wiem gdzie popełniam błędy i w przyszłości mogę uniknąć tych błędów. A czy podoba mi się taki zestaw słów ? odpowiem tak poza tym w moich wierszach staram się przekazać emocje i mam nadzieję,że to się udało ;)

[Jan Stanisław Kiczor]

Emocje można przekazać na wiele sposobów.

Zauważ, że za całą wypowiedź wystarczyłby sam tytuł.
To prawie tak, jak: veni, vidi vici

Wiersz, to obcowanie z emocjami, ale w formie tak podanej, jakby działo się misterium.

Bierzesz słowa, używane przez wszystkich, codziennie i tak je ze sobą łączysz, tak "przeplatasz", że nabywają jakby nowych znaczeń, że zaczynają grać swoimi "odcieniami", subtelnościami.
I wtedy się wściekasz, zachwycasz, płaczesz, wspominasz, kochasz - czyli przekazujesz emocje, ale w takim doborze, konfiguracji słów, przenośni, niedomówień, że czytający
"łyka" tekst, jak gąbka wodę, a po przeczytaniu myśli: ach, żebym ja tak umiał...

Czy Twój tekst jest taki właśnie? Nie. Ty emocje wyraziłeś w sposób rzekłbym, trywialny.
Coś jak fragment zasłyszanej na klatce schodowej - kłótni.

Nie pisz więc, że piszesz sercem, emocjami i czymś tam jeszcze. To poezji nie czyni.

Poezję tworzy się umiejętnie "kanalizując" emocje i wszelkie "porywy".
A to lata nauki (przy choćby odrobinie talentu).

Poetą być, to nie postanowienie podjęte z rana, a wieczorem już wiersze.

Pozdrawiam.

[Maria]

Dzisiejsza poezja gdzieś tam głęboko zakorzeniona w bunkrach pod betonami, gdzie żadna kropla się nie zaperli, ani światłocień dotrzeć nie jest w stanie. Co raz mniej wybrańców ciężarnych z wierszami, a delikatniej mówiąc - giną smakosze słowa. Wiersz staje się kulawym dziadkiem, którego można pociągnąć za poły, napluć mu na plecy i w ten sposób zrobić popisówkę dla gości.
Może trzeba larum wzniecić o przestrzeganie dobrych obyczajów ( a w tym i słowa) nie tylko na salonach ale i w każdym miejscu, gdzie jest więcej niż jeden człowiek. Wolność wszystkiego przerodzona w samowolę rodzi to co wokół widzimy - wulgaryzmów moc w słowie, a po nich w kolejności złe czyny. I zły przykład dla młodego pokolenia.

Podobnie jest z budową wierszy - pozwolono = zaakceptowano wyrażanie emocji przy użyciu wulgaryzmów, ośmiesza się starannie wiersze rymowane, a hołubi prozo-podobnej bieli, stąd każdemu się wydaje, że już poetą JEST.
(sorry za ten wtręt, ale tak właśnie czuję dzisiejsze zmagania ludzi z poezją).

[franek1495]

Ja nie jestem poetą aczkolwiek w moim przekonaniu piszę wiersze, może nie jestem zbyt utalentowany(o ile w ogóle mam do tego talent), i chciałem zobaczyć jak są one oceniane przez was. Ale po tym co czytam podjąłem decyzję, że w takim razie zaprzestanę publikacji w tym forum swoich wierszy i będę tylko czytał wiersze.

[Ewa Włodek]

a ja - tak:

bumerang

ty - mój świat
do czasu zapomnienia
wróciłaś ze szczęściem
by zniszczyć

dokąd teraz?



ale mogę nie mieć racji
:-)
pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Jan Stanisław Kiczor]

w takim razie zaprzestanę publikacji w tym forum swoich wierszy i będę tylko czytał wiersze.

Nie wiem jak inni, ale ja właśnie od tego zaczynałem. Od czytania innych, zarówno klasyków dawnych, jak i współczesnych.

[franek1495]

w takim razie zaprzestanę publikacji w tym forum swoich wierszy i będę tylko czytał wiersze.

Nie wiem jak inni, ale ja właśnie od tego zaczynałem. Od czytania innych, zarówno klasyków dawnych, jak i współczesnych.

Ty wolałeś zacząć od tego a ja po przeczytaniu wierszy(nie wiem ile ale jak dla mnie to wydaje mi się sporo) wolałem zacząć od pisania i uczeniu się poprzez popełnianie błędów a w następnych wierszach likwidowanie ich.

[Maria]

Każda forma edukacji jest chwalebna, oby tylko nie zaprzepaścić, nie wylać dziecka z kąpielą. :-)

[Mariola Kruszewska]

Przypomniała mi się fraza z Mistrza: Duchowi memu dała w pysk i poszła.

zaprzestanę publikacji w tym forum swoich wierszy i będę tylko czytał wiersze.

Czytaj przede wszystkim wiersze poetów takich jak np. Herbert. Jeśli uświadomisz sobie różnicę, zanalizujesz ją, jeśli zobaczysz, do czego należy dążyć, to będzie próg, od którego już tylko wzwyż.