Forum literackie Ogród Ciszy

widziałaś jak rzeczna stuła
u stóp starego opactwa
wiąże ręce kamieniom
więc wiesz dlaczego błyszczały
starorzecza pod powiekami

znasz mój glosariusz na pamięć
od ust pierwszego zapisu
aż po tynieckie krzyżyki
dlatego prosisz bym nie mówił
że znowu boję się śmierci


Dla L. 03 listopad 2007.Tyniec

[quote=""Nilmo""]widziałaś jak rzeczna stuła
u stóp starego opactwa
wiąże ręce kamieniom [/quote]

Też będą mi te wersy błyszczały pod powiekami, tak je subtelnie splątałeś. :ukłon:



Serdecznie...Ir

Nawet kamieniom wiążą ręce, aż do śmierci .
Fajnie Cię czytać.
Pozdrawiam

Ja Tutaj koła nie odkryję, że masz pióro.................że widzisz piórem i tęsknisz................fenomen Twojego słowa polega na tym, że nawet gdybyś wstawił zapchajdziurę..............to i tak będzie mienił się Sztychem wszystkimi słowami.................dla mnie to in plus - gdyż czytać Cię , to widzieć i uczyć się...............jest wiersz.................Serdecznie Pozdrawiam!

Jakbym czytał wiersz z tomiku "więzień tabernakulum"... Co prawda tamten był pełen kipiących emocji, niniejszy zaś, jakbyś obserwował opactwo tynieckie z oddalenia... Taki Nilmo jest najchętniej przeze mnie czytany.

Pozdrawiam

Tomek

Wiersz dla mnie sentymentalnie bardzo ważny. Dlatego go dałem, choć rok mu prawie stuka.
Czasem coś w człowieku kamienieje.Czas przepływa obok obojętnie, a myśl o śmierci staje się bardziej przyjacielem niż demonem.
Człowiek boi się jej tylko wtedy, gdy zaczyna mu zależeć na życiu.
Na terenie tynieckiego opactwa, w takim sklepiku z dewocjonaliami kupiłem dwa krzyżyki.
Nabrały one większej symboliki niż obrączki.Stały się relikwią...i cieszę się że znowu boję się śmierci....choć Ona zakazała mi o niej wspominać <img>

Dlatego dziękuję Wam wszystkim za tak przychylną opinię.