Pars pro toto albo Wyliczanka wieczorna

[irekirek]

Pars pro toto albo Wyliczanka wieczorna

oczy twoje raz jeszcze
raz jeszcze oczy
oczy ze zdjęcia

wziąłem oczy na ręce
na ręce w nocy
oczy do wzięcia

oczy twoje i palce
i palce raz jeszcze
palców odciski

wziąłem palce na ręce
na ręce wreszcie
twój sługa niski

palce twoje i włosy
i włosy Ach Znowu
Ach Włosy Czarne

wziąłem czarne że ledwo
a ledwo w połowie
wzrokiem ogarnę

włosy twoje i usta
i usta Ach Usta
w ustach szeptanie

ust nie wziąłem na usta
na usta i pusto
w ustach zostanie

(2006)

[perełka]

podoba mi sie Twoja wyliczanka Irku
taka inna
pozdrawiam

[Leon Gutner]

Przeciwko lirycznym wyliczankom w temacie damsko męskim nie mam nic
Zwłaszcza gdy dobrze się czytają .

Z ciekawością L.G.

[irekirek]

podoba mi sie Twoja wyliczanka Irku
taka inna
pozdrawiam

Dziękuję, Perełko

Przeciwko lirycznym wyliczankom w temacie damsko męskim nie mam nic
Zwłaszcza gdy dobrze się czytają .

Z ciekawością L.G

Bardzo mi miło, że Ci się dobrze czytało

[Florian Konrad]

Pewien wyraz zbyt często się powtarza. Wiadomo- który.

[irekirek]

Pewien wyraz zbyt często się powtarza. Wiadomo- który.

Oczywiście, że wiadomo. I co z tego? Chyba właśnie o to chodzi: to wziąłem, tamto wziąłem i jeszcze tamto wziąłem, a tego jednego... nie wziąłem. Wszystkie te "wziąłem" to jest jednak tak naprawdę jedna wielka natrętna blaga. Podmiot liryczny sam siebie w tej mantrze okłamuje, wmawia sobie, że wziął. Tylko - jak sam przyznaje - ust nie wziął na usta, ale kłamie. Bo tak naprawdę - niczego nie wziął. Jedynie namiastki: oczy ze zdjęcia; palców odciski; włosy, które "ledwo a ledwo w połowie wzrokiem ogarnie". Patrz - tytuł (pars pro toto). Pozdrawiam I.K.
PS: jeżeli "wiadomo", który wyraz się powtarza, czytelnik powinien się przede wszystkim zastanowić DLACZEGO się powtarza. Szczególnie jeśli powtarza się systematycznie w tym samym miejscu (tu: pierwszy wers każdej parzystej sylaby)

[Jan Stanisław Kiczor]

Jako zabawa - i owszem...

Pozdrawiam

[irekirek]

Jako zabawa - i owszem...

Pozdrawiam

A czy to się odnosi bezpośrednio do wiersza, czy do mojej odpowiedzi na komentarz Mimusia? I czym się różni ta "zabawa" od takiej, że na przykład w każdym analogicznym miejscu kolejnego wersu rozstawia się akcenty podobnie jak w poprzednim? Czym jest na przykład pisanie sonetu, ze wszystkimi jego rygorami, jeśli nie zabawą (tym GORSZĄ z resztą, że według ustalonego szablonu)? Traci wiersz na wartości przez to, że opiera się go na koncepcie?

[irekirek]

PS: I czy naprawdę ktoś szczerze wierzy, że poezja jest czymś więcej niż zabawą?

[Jan Stanisław Kiczor]

że opiera się go na koncepcie?

Skoro Pan tak twierdzi...

Nadal pozdrawiam.

[irekirek]

Skoro Pan tak twierdzi...

Nadal pozdrawiam.

Twierdzę i również pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Trzeba umieć stosować powtórzenia.

[Hanna L.]

Jeśli w tytule jest Wyliczanka..., to chyba powtórzenia dozwolone, mnie nie przeszkadzają w każdym razie.
z pozdrowieniem

[irekirek]

Trzeba umieć stosować powtórzenia.

Oczywiście, że trzeba. Nie każdemu się taki talent trafia. Rozumiem, Tomaszu, że masz w rękawie jakiś specjalny, wiekami uświęcony algorytm odnośnie tego jak stosować powtórzenia? I rozumiem, że Twoje zdanie "Trzeba umieć stosować powtórzenia" coś zapowiada, do czegoś zmierza, jakąś tajemnicę kryje... Uchylisz rąbka?

[irekirek]

Jeśli w tytule jest Wyliczanka..., to chyba powtórzenia dozwolone, mnie nie przeszkadzają w każdym razie.
z pozdrowieniem

Haniu, właśnie tak! Pozdrawiam i dziękuję