Origami

[Ewa Kłobuch]

Wchłania mnie szare tło.
Odcienie mnożą się, przenikają
kolejne warstwy, gdzie na przekór
pulsuje życie.

Gdybyś był, kolejne słońca
nie gasłyby tak szybko, będąc jedynie
chwilowym rozbłyskiem.

Słowa tracą wydźwięk. Papierowe ptaki
kończą lot pod przeciwległą ścianą,
zamiast przysiąść na ramieniu.

[Tomasz Kowalczyk]

Przyzwyczaiłaś, Ewo, do wierszy, tchnących piękną refleksją. Tak jest i tym razem.
Podczas czytania opuściłem dwa fragmenty utworu:

Gdybyś był, kolejne słońca
nie gasłyby tak szybko, będąc jedynie
chwilowym rozbłyskiem.

Zastanawiam się nad zaimkiem dzierżawczym. Wskazanie przez niego następującego po nim rzeczownika ("lot") nie jest chyba konieczne.

Papierowe ptaki
kończą swój lot pod przeciwległą ścianą,

Pozdrawiam

[Mariusz]

Pięknie oddany stan emocjonalny w ostatniej strofie, pozwala czuć, to co peel i wrócić do lektury. Zgadzam się z Tomkiem przy drugiej strofie. Pozdrawiam serdecznie.

[Dorota Chołody]

Ewo, świetny wiersz

Słowa tracą wydźwięk

"wydźwięk" trochę mi tu zgrzyta.
Pozdrawiam

_

[Mariola Kruszewska]

Dużo poezji w tym wierszu, refleksyjnej, smutnej, tęsknej, kobiecej. Bardzo ładna puenta.

[Ewa Kłobuch]

Tomku - zaimek usunięty :)

Tomku, Mariuszu, dmc, Mariolu - dziękuję za wizytę

[Florian Konrad]

Podoba mi się.

[AS]

Bardzo piękny wiersz. Jesteś niezwykła.

[Hanna L.]

Miło było poczytać Twój wiersz.
z pozdrowieniem

[Ewa Kłobuch]

Mimusiu, ASie, Hanno - dziękuję

[Hexe]

Mnie też się bardzo podoba

[Bożena]

piękny wiersz- zaczarowany klimat- pozdrawiam

[Ewa Kłobuch]

Hexe, Bożeno - dziękuję

[AS]

a ja sobie tu wracam
i co Ty na to?

[Ewa Kłobuch]

A ja na to... jak na lato