Strach

[bezsenność]

Za oknem jakieś słowa bruk tłuką
głosy wlatują rojem szarańczy
Strach jak co wieczór mi się przedstawia
prosi do walca znowu chce tańczyć

Odwracam głowę mrok uśmiechnięty
próbuję barłóg ze wspomnień uwić
Wie już od dawna że się go lękam
trudno starcowi tańca odmówić

Kroplami wciąż gra po parapecie
wkładam lakierki na myśli bose
On nie odchodzi klepie po plecach
pogódź się szepcze ze swoim losem


"Gdy przygaśnie światło w sercu człowieka cały świat pogrąży się w mroku"

[Oremus]

Świetny wiersz.

[Leon Gutner]

Przyjemny ten strach .
W szczególności uznanie za " myśli bose "

Z przyjemnością L.G.

[Mariusz]

Z przyjemnością zaglądnąłem. Pozdrawiam.

[Mirek]

się bluesowo stało ... fajnie

[Tomasz Kowalczyk]

Miały być rymy krzyżowe, ale nie we wszystkich miejscach zaiskrzyło: pary wyrazowe "tłuką - przedstawia" oraz "parapecie - plecach" rymami nie są. Rym gramatyczne bezokolicznikowy "uwić - odmówić" jest pośledniej jakości. Pozostałe rymy spodobały się.
Aż sześć zaimków zwrotnych "się". Zdecydowanie za dużo.
W tekście zbyt wiele pokracznych inwersji oraz "wypełniaczy" wersów tak charakterystycznych dla początkującej poezji.
Popracuj nad polską składnią.

Pozdrawiam

[bezsenność]

Dziękuję za konstruktywną krytykę. Bardzo cenię sobie twoje uwagi. Jestem kilka dni na tym portalu i cieszę się na każdy komentarz dzięki któremu się uczę. A jeśli chodzi o rymy to nie miały być krzyżowe. Usunąłem kilka się, ale jeszcze nad tym wierszem popracuję.

[Mariola Kruszewska]

Odwracam głowę mrok uśmiechnięty
próbuję barłóg ze wspomnień uwić
Wie już od dawna że się go lękam

Logika konstrukcji tego fragmentu nakazuje się zastanowić, kim jest go - mrokiem czy barłogiem? Oczywiście, ani jednym, ani drugim, ale wyszło jak wyszło. :)