nocą

[Goodfella]

skrawek rozdartej duszy jak
po sznurku dryfuje z powrotem
do domu gdzie daleko poza

pustką wzburzonych mórz
nie gasną zorze

głośniej zabrzmi pożegnalna
szanta - wszumi się w wysokie
fale zaniosą ją tobie

[firletka.]

rozdarta dusza* hm wzburzone morza* hm
ale ostatnia pobrzmiewa świeżością

[Tomasz Kowalczyk]

Gdzie wzburzone morze,
tam gdzie gasną zorze,
gdzie skrawek rozdartej duszy,
to wiersz mnie nie poruszy.

Trzeba wystrzegać się pewnych wyrażeń i zwrotów, które "zabijają" świeżość wiersza.

Pozdrawiam

[Boogie]

Firletka ma rację - najlepsza końcówka:), pozdrawiam.

[Goodfella]

Dziękuję uprzejmie za czas... Pozdrowienia

[Florian Konrad]

niestety- tu nie ma czego poprawiać, moim zdaniem wszystko co złe zdarzyło się w tym tekście- już od pierwszego wersu razi on patetycznością na granicy kiczu.
,,Skrawek rozdartej duszy" mógł mieć Miciński czy jakiś emo-boy z filmu ,,Sala samobójców".
Nie przystoi tak jęczeć wierszowi- na poważnie.
Dalej- ta sama monumentalna, patetyczna śpiewka.
Tekst kończy się rozłożeniem czytelnika na łopatki- cały ten gigantyzm fraz był dla jakiejś mitycznej NIEJ., Zatem to panegiryk, wiersz jak słowa oświadczyn, wyznanie miłości, pean!
Góry duszy w morzach runęły (odłamał się kawałek i dryfuje) , wzburzyła się pustka- dla NIEJ

NO CYRK. Proszę tak nie pisać.

[Goodfella]

,,Skrawek rozdartej duszy" mógł mieć Miciński czy jakiś emo-boy z filmu ,,Sala samobójców".

nie było to miłe, choć rozumiem kontekst... Zdaję sobie sprawę z patosu którym ten "wiersz" bije po oczach. Nie aspiruję do bycia poetą, ot czasem napiszę jakiś tekst na miarę swoich możliwości.

Proszę tak nie pisać.

będzie ciężko sprostać prośbie, ale zobaczymy. Czas pokaże, a może i nie.

[Florian Konrad]

nie muszę, nie mam obowiązku, a nawet- nie mogę być miły- jeśli oceniam szczerze. Pozdro.
Pisawszy komenty szczere mam obowiązek być szczerym! :D

[Maciek.J]

a ja osobiście wolę kiedy wiersz jęczy
i dusza jest rozdarta
niż cierpi czytelnik i nad formą się męczy
a poezja nic nie warta

pozdrawiam