Matka i syn

[Wiesława Ptaszyk]

kochała całą szóstkę
ale jego jakoś szczególnie
zawsze robił co chciał

od patrzenia w niebo
nosił przetarte kołnierzyki
od wyglądania przez okno
słabły jej kolana zastygało serce

z tych ptaków tylko pierze i gówna
narzekała - choć nigdy przy nim
potłukł butelki gdy była bliska śmierci

teraz razem siadają pod lipą
gołębie wracają do domu

[Tomasz Kowalczyk]

Witaj na Ogrodzie! Piękny wiersz wybrałaś na debiut.

od patrzenia w niebo
nosił przetarte kołnierzyki

Przypomniały mi się moje szkolne kołnierzyki, które przypinało się guzikami do mundurka. I też pewnie szybko się przecierały...

Pozdrawiam

[Latima]

witaj, to dobry tekst, czuję się, że nie świeżynka. Jeden wers mnie uwiera, nie mam pojęcia , co w nim nie tak....ale na czucie:

od wyglądania przez okno
słabły jej kolana zastygało serce

powiem tak - mam taką wątpliwość - od wyglądania przez to okno - kurcze, tu się to rozjeżdża - słabły jej kolana............mógł słabnąć wzrok, ale te kolana.....Gdyby - od stania przy oknie - to ok. Nie wiem, czy dobrze wyjaśniłam swoją wątpliwość...ale pisze o odczuciu...Sam poetycki obraz - bardzo na tak !, La

[perełka]

witaj mgnienie

tak, bardzo dobry obraz, jeśli chodzi o mnie rozumiem zamysł-autorki ( i nie podzielam wątpliwości La) skoro wyglądała- stała i dlatego kolana słabły;-)
pozdrawiam serdecznie

[Mariola Kruszewska]

Witaj.
Pierwsze skojarzenie to szkolna lektura Konopnickiej. Potem - on nicpoń, pijak i gołębiarz typu podwórkowego, ona jak to ona - syn marnotrawny zawsze mile widziany. Na koniec co? Pogodzenie w obliczu bliskiej tragedii? Czyżby baśniowy happy end? Jeśli tak, trąci tanią telenowelą.

od patrzenia w niebo
nosił przetarte kołnierzyki

Najlepszy fragment.
Z tym doświadczonym piórem Latima ma rację - wyczuwa się doświadczony warsztat.

[Wiesława Ptaszyk]

Dziękuję za miłe przyjęcie i za komentarze, wszystkie sugestie są dla mnie cenne.
Pozdrawiam serdecznie

[filipwoj]

Witam wszystkich :)
Wiersz jest przepiękny :)

[Wiesława Ptaszyk]

filipwoj, dziękuję, pozdrawiam serdecznie;)

[Ewa Kłobuch]

Jeśli wyglądała przez okno, to musiała przy nim stać.
Raczej;)

Piękny wiersz. Sprawne pióro.
Witamy

[Boogie]

Pięknie, do zaczytania, do zapamiętania, nie tylko na mgnienie:). Serdeczności ślę

[Bożena]

piękny obrazek i piękny wiersz- pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Ewa Kłobuch, Boogie, - pięknie dziękuję za chwilę u mnie, już widzę, że mi się tutaj spodoba, na pewno sporo się od Was nauczę.
Serdecznie pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Bożena, bardzo dziękuję, równie serdecznie

[Ewa Kłobuch]

Albo my od Ciebie;)

[Dorota Chołody]

Ciekawie opowiadasz

od wyglądania przez okno
słabły jej kolana zastygało serce

to dla mnie najlepszy fragment.
Pozdrawiam

_