Wędrówki po górach - Nieuchwytna siła

[Roklin]

Płynie woda czysta i rwąca
Gładzi skały hucząc radośnie
Woda w ciszy ucho kojąca
Niesie życie kwilącej wiośnie

Płynie woda czysta i rwąca
Drobne listki nikną w kipieli
Z wierzchu zimna głębią pojąca
Spełnieni ci którzy dojrzeli

Burzą się piaski piaski przybrzeżne
Lecz głos ich ginie w szumie strumienia

Płynie woda czysta i rwąca
Bez pośpiechu lecz w tempie stałym
Zdolna wskrzeszać raje tworząca
Niejeden cud krople widziały

Spadają liście lecą owoce
I płyną z nurtem wartkiego cieku
Wzrastają siewki w promieniach Słońca
Potem marnieją i tak od wieków

Płynie woda czysta i rwąca
Poprzez jary i dzikie pola
Ziemi głodna mury krusząca
Któż to w mgnieniu uchwycić zdoła

Sypią się głazy zewsząd w dolinę
Lecz wtedy potok rozlewa się w mig
I mchy wzrastają w płodną godzinę
Lecz siła wody odrywa część z nich
Tak nieuchwytnie przepływa strumień
Blisko lecz jakby poza zmysłami
Dziki bezwolny któż go zrozumie
Jak potok myśli pomiędzy nami

Płynie woda czysta i rwąca
Choć bezbarwna zostawia znaki
Beznamiętna i wzruszająca
Siła skryta dla niepoznaki
13./14.11.2015

[Leon Gutner]

Rwąca - kusząca - tworząca . Radośnie - wiośnie. Zmysłami , nami .
To co można zarzucić wierszowi to spora ilość nie najlepszych rymów .
Poza tym nawet z ciekawością bo to próba realizacji całkiem fajnego pomysłu .

Z uszanowaniem L.G.

[Dorota Chołody]

Trochę na bakier z logiką, np.

Płynie woda czysta i rwąca
Bez pośpiechu lecz w tempie stałym

Jak dla mnie tekst przydługi, wymagający przycięcia w wielu miejscach
Pozdrawiam.

_

[Roklin]

Witajcie!
Leonie, cieszę się, że Ci się zamysł spodobał. Przyznam, że z tą rwącą miałem pewien problem, ale po namyśle stwierdziłem, że najlepiej chyba będzie postąpić z tym wyrazem jak powyżej.
Dmc, wolę pisać dłuższe utwory - nie jestem dobry w miniaturach :) Chciałem napisać tekst składający się z dwóch części - jednej zbudowanej ze zwrotek zaczynających się od Płynie woda... i drugiej, złożonej z pozostałych wersów. Stworzyłem też krótszą, trzyzwrotkową wersję (moim zdaniem jest zbyt uboga).
Strumień z założenia jest rwący, zwłaszcza w porównaniu z lasem czy skałami. No i podmywa zwykle brzegi i w tym sensie też jest"rwący". A w gruncie rzeczy nigdy "mu się nie spieszy", no i stałe tempo może odnosić się do każdej prędkości. Uważam więc, że nie ma tu sprzeczności.
Pozdrawiam :)

[Mariusz]

Kocham wędrować po górach, czuję te klimaty. Dmc ma jednak rację. Słowo tworzy poezję i jego znaczenie może być wieloznaczne, to czytelnik odbiera przekaz, nie naciągaj go na próby zgadywania Twoich myśli. Pozdrawiam serdecznie

[misza]

Ciekawe ujęcie pięknego tematu.
Zgadzam się z Leonem w sprawie warsztatowych niedoskonałości,
tego wiersza. Ale pomimo uchybień - utwór spodobał się Miszy

[biedronka basia]

Sila tego wiersza jest rytmicznosc i powtarzajacy sie uroczy, a tak zwyczajny motyw:
"Płynie woda czysta i rwąca'

Z przyjemnoscia przeczytalam nie zwazajac na "warsztatowe niedoskonalosci"

[Roklin]

Witajcie!
Mariuszu, ja po prostu lubię opowiadać o swoich tekstach; a czytelnik i tak odbierze je po swojemu; głupio by mi było, gdyby ktoś rozumiał tekst w sposób niemal identyczny z moją intencją; zawsze doceniam próby interpretacji. Cieszy mnie, że Ci się spodobał. :)
Miszo, dziękuję za miły komentarz; postaram się udoskonalić swój warsztat :)
Biedronko Basiu, cieszy mnie Twoja opinia; lubię prostotę :)
Pozdrawiam serdecznie :)

[Bożena]

Mnie się bardzo podoba rytmiczność i afirmacja przyrody- pewnie rymy mogłyby być bardziej wyrafinowane' ale czy wtedy wiersz by tak "płynął"? Pozdrawiam

[Roklin]

Dziękuję, Bożeno, za pozytywną opinię :) Nie wiem, co by było gdyby, ale poczułem się zachęcony do dalszych prób. Pozdrawiam :)