Czarodzieje

[misza]

Wprawieni w marszu wytrawni rachmistrze
płyt chodnikowych oraz dni kolejnych,
idą przez miasto bez którego istnieć
żaden nie może, tak jak miasto bez nich.

Już niedaleko do zmierzchu, gdy trafią
na swoją ławkę przy parkowym stawie,
gdzieś między starą Europą i Azją,
w miejsce, gdzie Stwórca nie dotarłby nawet.

Tam, przez lunety wytrąbionych flaszek
będą wyglądać rozgwieżdżonej kogi,
jak wskroś galaktyk płynie ponad czasem
przez mroczne morze i słoneczny ogień.

Kiedy przybije do portu w sitowiu
i rzuci cumy obok łysej wierzby
dobrze zakończy się nocna opowieść,
bo marynarze wreszcie się znaleźli.

Wrócą w milczeniu na rodzimy pokład.
Wydmą się żagle puszczone swobodnie
w rejsie ku gwiazdom, żeby kogoś spotkać
i cicho znikną jak ostatni oddech.

[firletka.]

lunety wytrąbionych flaszek* hi Ciekawe, czy coś zobaczą...
Lubię twoje opowieści.
gdzieś między starą Europą i Azją* gubię rytm.
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Czy są jeszcze tacy czarodzieje? Chyba tylko w Bieszczadach...

Pozdrawiam

[misza]

Firletko
Przez taką lunetę niejedno można zobaczyć.
Niekiedy nawet podwójnie

Tomku,
Tak, tak. Chyba tylko w Bieszczadach

[Wiesława Ptaszyk]

Bardzo plastyczne i poruszające obrazy, przeczytałam z przyjemnością
Pozdrawiam

[misza]

Bo może to prawdziwi czarodzieje
w menelskim kamuflażu?
Z pozdrowieniami

[Hexe]

Misza, wiersz jak zwykle piękny :)

[Liliana]

Czarodzieje byliby Ci niezmiernie wdzięczni, gdyby mogli przeczytać Twój piękny wiersz, tak myślę. Bo czy ktoś im w ogóle poświęca uwagę, nie mówiąc już o wierszach?

[misza]

Dzięki, Hexe i serdecznie pozdrawiam

Czarodzieje są rozmaici. Ci z moich okolic bywają dość malowniczy
i nieszkodliwi. Ale moje okolice "nie z tego świata".
Gorąco pozdrawiam, Liliano

[Leon Gutner]

Po raz drugi robi mi się dziś przyjemnie i czarodziejsko .

Z uszanowaniem L.G.

[biedronka basia]

Dla mnie jesteś Czarodziejem, Miszo

A Bieszczady juz ponoc NIE TE, ktore pamietam...

[misza]

Dajesz się czarować, Leo.
Dzięki

Biedronko Basiu!
Żaden ze mnie czarodziej,
chociaż czary istnieją.
Serdeczności

[Mirek]

fajnie się czytało

[misza]

Dzięki, Mirku.
Pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Tam, przez lunety wytrąbionych flaszek
będą wyglądać rozgwieżdżonej kogi,

Śmiem wątpić, by wiedzieli, co zacz. Ale - można się czasami srodze pomylić. A już na pewno można śmiało wyglądać czego się żywnie pragnie na niebie.