Idą święta

[Liliana]

Uśmiecham się do lustra, szeroko, odświętnie,
zatykając świerkową gałązkę za ramą,
do kominka dorzucam sosnowe polano,
świeży zapach żywicy wypełnia powietrze.

Wśród srebrzystych aniołów dyskusja zacięta –
czy parapet, komodę, a może stół wybrać?
Przeczuwając śmierć rychłą, buntuje się ryba,
ale na nic jej sprzeciw, tradycja – rzecz święta.

Już czekają prezenty – i małe, i duże,
ciesząc oczy czerwono-złotymi barwami,
brokat błyszczy na bombkach, mięciutki aksamit
zdobnych kokard otula choinkę po czubek.

Jeszcze chwila i gwiazdka, ta pierwsza, zamruga,
wraz z opłatkiem popłyną życzenia od serca,
wybrzmi ciche – Lulajże, Jezuniu – kolęda,
nie zepsuje nastroju grudniowa szaruga.

By zachować na dłużej serdeczność i ciepło,
aromaty, wzruszenia tej nocy najświętszej,
wigilijne okruszki zawinę w serwetkę
i starannie zaszyję świerkową igiełką.

[Mariola Kruszewska]

utykając

Kojarzy się chorą nogą.

By zachować na dłużej serdeczność i ciepło,
aromaty, wzruszenia tej nocy najświętszej,
wigilijne okruszki zawinę w serwetkę
i starannie zaszyję świerkową igiełką.

Przepiękne słowa!
(może zamiast: zawinę w serwetkę --> owinę/otulę serwetką?)

[Liliana]

utykając
Kojarzy się chorą nogą.

Racja, Mariolu, może zatykając będzie lepiej?

(może zamiast: zawinę w serwetkę --> owinę/otulę serwetką?)

Tu chodziło mi o rym: najświętszej - serwetkę, stąd zawinę. We wszystkich zwrotkach mam rym abba.

Pozdrawiam Cię serdecznie

[Jan Stanisław Kiczor]

Zatykając będzie lepiej


Nie pal w kominku sosnowymi polanami. Zapach zapachem, jednak płonąca żywica bardzo kopci, tworzy sadzę, która osadza się w kominie. W konsekwencji po jakimś czasie, może się zapalić. Każdy strażak Ci to powie.
W kominku pali się drewnem liściastym (dąb, buk. olcha, brzoza itp)
Jak chcesz zapach, to niewielka gałązkę jałowca można dorzucić (niewielką).

Pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Stare listy też dobrze się palą i nie osadzają w kominie. :)

[Liliana]

Nie pal w kominku sosnowymi polanami. Zapach zapachem, jednak płonąca żywica bardzo kopci, tworzy sadzę, która osadza się w kominie. W konsekwencji po jakimś czasie, może się zapalić. Każdy strażak Ci to powie.

Dziękuję za radę.


Mariolu:)

[Leon Gutner]

Aaaa to nie wiedziałem o tej sadzy .
A wiersz czytam już po raz drugi i po raz drugi uważam ze jest świetnie świąteczny .

Z ukłonami L.G.

[Wiesława Ptaszyk]

Grudniowa szaruga na pewno nie zepsuje nastroju gdy wkoło serca życzliwe Dobrze przeczytać taki pogodny wiersz w tym czasie przedświątecznej gorączki.

Serdecznie pozdrawiam

[Maria]

wigilijne okruszki zawinę w serwetkę
i starannie zaszyję świerkową igiełką.

a nie zna Waćpanna tradycji - wigilijne okruszki daje się braciom mniejszym, zawsze robił tak tatko i nas tego nauczył.

Pozdrówka jeszcze adwentowe.

[Liliana]

Aaaa to nie wiedziałem o tej sadzy .

Widzisz, Leo, ile się można dowiedzieć z życzliwych komentarzy.

Dzięki, że zajrzałeś i za świetnie świąteczny.
Serdeczności

Dobrze przeczytać taki pogodny wiersz w tym czasie przedświątecznej gorączki.

Miło mi, mgnienie.
Przedświąteczne serdeczności

wigilijne okruszki daje się braciom mniejszym,

Ależ, Marysieńko, peelka nie jest tak zachłanna, coś zostawi braciom mniejszym.

Pozdrawiam adwentowo

[Bożena]

Liliano- świetny wiersz- wyczarowałaś klimat Świąt- zdrowych, spokojnych, pełnych miłości i ciepła- Bożena

[Liliana]

wyczarowałaś klimat Świąt- zdrowych, spokojnych, pełnych miłości i ciepła

Serdecznie dziękuję, Bożenko, i pozdrawiam świątecznie

[Hanna L.]

O jaki ciepły wiersz i jakie śliczne zakończenie.
z pozdrowieniem

[Liliana]

Dzięki, Hanno[./b]

Wesołych Świąt!

[biedronka basia]

Lilu, bardzo ladnie o TYM DNIU
Jestem wciaz pod wrazeniem. Szczegolnie zszywanie swierkowa igielka przypadlo mi do serca.

Pozdrawiam poswiatecznie