Psychuszka (IV)

[czarnowidz]

Byłaś.
Zbyt krótko, by myśl
przeobraziła się w wyznanie. Teraz smakuję
twoją nieobecność. Schłodzona jak grudzień,
osiada szronem na szybach. Palce nie czują
odmrożeń, zaczyna się gra
urojeń z grawitacją.

[Latima]

subtelne to, chociaż miałabym ochotę powyrzucać " małe wyrazki" ( znów, jednak), to milczę, aby zostawić tę lekkość, La

[Jan Stanisław Kiczor]

Za Latimą.
Wiersz zyskał by na owej "kondensacji":

Byłaś.
Zbyt krótko...

Pozdrawiam.

[Tomasz Kowalczyk]

Ta drobna korekta sugerowana przez Poprzedników doda z pewnością blasku wierszowi.
P.S. Jestem fanem "psychuszek".

Pozdrawiam

[czarnowidz]

Jak kondensacja to kondensacja... zrobione. Dzięki za wgląd i uwagi. Pozdrawiam.

[Mariusz]

No i jest. Z przyjemnością zatrzymałem się

[Dorota Chołody]

"...podobno jesteś..." (w poprzednim wierszu)

a teraz:

Byłaś.

Takie kolejne odsłony...?

zaczyna się gra
urojeń z grawitacją.

A ten fragment najbardziej zatrzymuje

_

[Maria]

To nie gra. To działanie w pełni planowane. I realizowane zgodnie z założeniami międzynarodowych badań.

[czarnowidz]

To nie gra. To działanie w pełni planowane. I realizowane zgodnie z założeniami międzynarodowych badań.

Droga Mario... jam chłop prosty i nieuczony, wyjaśnijże proszę mnie maluczkiemu, co chciałaś powiedzieć tym komentarzem, bo im więcej zachodzę w głowę, tym bardziej głupszy... zwłaszcza, że to nie pierwszy komentarz w tej formie. Pozdrawiam.

[Maria]

wyjaśnijże proszę mnie maluczkiemu, co chciałaś powiedzieć tym komentarzem,

wydawało mnie się, że napisałam najprościej pod Słońcem, jeżeli jednak potrzebny jest komentarz do komentarza, to może mała wskazówka znajdzie się

tutaj ----> viewtopic.php?t=24470

[Bożena]

trochę niesamowity jak dla mnie, ale przyciąga- pozdrawiam

[julia jaz]

Cały cykl, ale to już wiesz...